Mantuya, küçə. Romeo daxil olur.
R o m e o.
    Yuxu doğrudursa, gördüyüm yuxu
    Vəd edir tezliklə şad xəbər mənə.
    Taxtında əyləşən padşah kimi,
    Köksümdə ürəyim elə rahatdır!
    Sanki sirli bir ruh gəzdirir məni
    Bu gün bütün günü yer üzərində.
    Yuxuda gördüm ki, gəlib sevgilim,
    Mən isə ölmüşəm.
    Çox qəribədir,
    Ölü də yuxuda fikirləşərmiş.
    Gülüm birdən öpdü dodaqlarımdan,
    Mənə nəfəs gəldi, dirildim bu vaxt,
    Bütün kainata hökmdar oldum.
    Belə ki, gözəldir eşqin kölgəsi,
    Eşq özü, gör, indi, necə gözəldir!
    Baltazar ayağında çəkmə daxil olur.
    Veronada nə var, danış, Baltazar?
    Məktub gətirmədin rahibdən mənə?
    Sevgilim necədir? Atam yaxşıdır?
    Cülyetta özünü necə hiss edir?
    Əgər o yaxşısa, heç nə pis olmaz.
B a l t a z a r.
    Cülyetta yaxşıdır, heç də pis olmaz.
    Onun cənazəsi uyuyur indi
    Kapulettilərin sərdabəsində,
    Ruhu mələklərin arasındadır.
    Tabutun içində gördüm mən onu,
    Qaçdım o dəqiqə sizə xəbərə.
    Bu qara xəbərçün əfv edin məni,
    Əvvəldən özünüz tapşırmışdınız,
    Vaxtında mən bunu danışmalıydım.
R o m e o.
    Necə, belə oldu? Oh, ey ulduzlar,
    Sizi döyüşlərə çağırıram mən...
    Evə qaç, mənə tap mürəkkəb, kağız.
    Bu gecə gedirəm, at kirayə et.
B a 1 t a z a r.
    Cənab, yalvanram, səbirli olun.
    Gözləriniz yanır, rənginiz qaçıb,
    Belə hal bədbəxtlik gətirər ancaq.
R o m e o.
    Boş şeydir, boş sözdür, sən yanılırsan.
    İndi get, əməl et dediklərimə.
    Bəs sənə rahib bir məktub vermədi?
B a 1 t a z a r.
    Xeyr, əziz ağa.
R o m e o.
    Mənası yoxdur.
    Di get, at hazırla, indi gəlirəm.
    Baltazar gedir.
    Cülyetta, bu gecə birgə yatarıq.
    Mən sənin yanma necə gəlim bəs?
    Oh, fəlakət, nə tez şeytan kimi sən
    Qəlbinə girirsən ümidsizlərin!
    Dayan, bir əczaçı düşdü yadıma.
    Bax, bu aralıqda yaşayır fağır,
    Gördüm bu günlərdə, cındır paltarda
    Əyləşib seçirdi dərman otları.
    Üzündən, gözündən əzab yağırdı.
    Amansız yoxsulluq, zalım ehtiyac
    Bir dəri, bir sümük etmişdi onu.
    Kasıb dükanında bədbəxt qocanın
    Həm bağa, həm timsah müqəwaları,
    Həm də başqa dəniz canhlarının
    Qorxunc dəriləri asılmışdı hey.
    Rəflərdə toz basmış bomboş qutular,
    Yaşıl gil dibçəklər, bağlı kisələr,
    Çürümüş toxumlar, sap qırıqları,
    Dağılmış azca gül həbləri vardı.
    Bu miskin səhnəni görüb düşündüm:
    Mantuyada zəhər satan adama
    Verilsə də ağır ölüm cəzası,
    Zəhər lazım olsa əgər bir kəsə,
    Bu bədbəxt dilənçi satar, yəqin ki.
    Necə də yerində düşünmüşəm mən!
    Kömək etməlidir indi o raənə.
    Deyəsen, bu daxma onun evidir.
    Hə, bu gün bayramdır, dükan bağhdır.
    Ey, ey, əczaçı, ey!
    Əczaçı daxil olur.
Ə c z a ç ı.
    Kimdir bağıran?
R o m e o.
    Bura gəl, görürəm kasıbsan, kişi.
    Al bu qırx qızılı, bir az zehər ver;
    Elə bir zəhər ki, ildırım kimi
    Yayılsın bütün qan damarlarına,
    Bir anda dincəlsin həyat yorğunu.
    Topun lüləsindən çıxan güllətək
    İnsanın ağzmdan çıxsm nəfəsi.
Ə c z a ç ı.
    Belə ağı vardır, qanunu pozmaq,
    Onu Mantuyada satmaq ölümdür.
R o m e o.
    Sən belə bir lütkən, belə bədbəxtkən
    Ölümdən qorxursan? Yazıq zavallı,
    Aclıq məzar qazıb yanaqlarında,
    Gözlərindən yağır əzab, ehtiyac,
    Təhqir, dilənçilik əyib qəddini.
    Bu dünya, dünyada olan qanunlar
    Sənə əzəl gündən qənim kəsilib.
    Sənə var verəcək bir qanun yoxdur.
    Bəsdir dilənçilik, poz bu qanunu,
    Götür qızıllan, bir sən de varlan.
Ə c z a ç ı.
    Razı mən deyiləm, yoxsulluğumdur.
R o m e o.
    Bilirəm, bunları mən də sənə yox,
    Verirəm tək sənin yoxsulluğuna.
Ə c z a ç ı.
    Bunu istədiyin mayeyə tök, iç.
    İyirmi adamın gücü, qüvvəti
    Sendə olsa belə, yenə o saat
    Səni o dünyaya göndərəcəkdir.
R o m e o.
    Buyur, bu da qızıl, insan qəlbini
    Dağlayan, məhv edən ən kəskin zəhər,
    Bu əclaf dünyada vecsiz ağıdan
    Daha çox cinayət törədən qatil.
    Sən deyil, mən satdım sənə zəhəri.
    Yemək al, cana gəl. Artıq əlvida!
    Gəl, şəfa dermanı, xilaskarım ol.
    Əziz Cülyettanın məzarında mən
    Görəcəyəm senin zövqünü hökmən.
    Gedirlər.

    Rahib Lorensonun hücresi.
    Rahib Covanni daxil olur.
C o v a n n i.
    Müqəddəs atamız, qardaşım, ehey!
    Rahib Lorenso daxil olur.
L o r e n s o.
    Rahib Covanninin səsidir bu səs.
    Mantuyadan gəldin? Tez danış görüm,
    Romeo ne dedi? Məktub vermədi?
C o v a n n i.
    Xəstələrə baxan, o yalmayaq
    Rahiblə birlikdə getmək istədim.
    Onu soraqlaşıb tapdım evində.
    Bu vaxt gəldi tibbi nəzarətçilər,
    Taun düşən evdə olduğumuzdan,
    Müdhiş yoluxmadan şübhələnərək
    Bizi qoymadılar çıxaq bayıra,
    Qapını bağlayıb möhürlədilər.
    Daha Mantuyaya gedə bilmədim.
L o r e n s o.
    Yaxşı, necə oldu, Romeo üçün
    Yazdığım məktubu kim apardı bəs?
C o v a n n i.
    Göndərə bilmədim, budur, məndədir.
    Qorxunc yoluxmanın zəhmindən onu,
    Bir adam tapmadım, qaytarım sənə.
L o r e n s o.
    Ah, uğursuz tale! Dinimiz haqqı,
    Məktubda çox vacib bir xəbər vardı
    Onun yolda bu cür ləngidilməsi,
    Çox böyük fəlakət törədə bilər.
    Covanni, qardaşım, get, mənə ling tap.
    Tez gətir hürcəmə.
C o v a n n i.
    Yaxşı, bu saat.
    Gedir.
L o r e n s o.
    İndi sərdabəyə tək getməliyəm.
    Üç saatdan sonra qəşəng Cülyetta
    Ölüm yuxusundan ayılacaqdır.
    Romeo bir xəbər bilmədiyiçün
    O mənə lenətlər yağdıracaqdır.
    Yenə Mantuyaya məktub yazaram.
    Romeo buraya gəlenə kimi
    Cülyetta hücrəmdə qalar gizlicə.
    Ah, yazıq qızcığaz ölü diyarda
    İndi diri-diri yatır məzarda.
    Gedir.

    Qəbiristanlıq. Kapulettilərin sərdabəsi.
    Paris ilə əlində gül və məşəl gətirən nökər daxil olurlar.
P a r i s.
    Məşəli mənə ver, çəkil bir yana.
    Yox, söndür məşəli, məni görərlər.
    Get, o ağacların altında uzan,
    Söykə qulağını bir çuxur yerə.
    Torpaq bomboş olur qəbiristanlıqda,
    Addım atılantək eşidəcəksən.
    Bir səs gələn kimi o saat fıt çal,
    İndisə mənə ver sən o gülləri.
    Di get, əməl eylə dediklərimə.
N ö k ə r (ksnara).
    Tək qalmaq dəhşətdir qəbirstanlıqda.
    Qorxuram, neyləyim, əlacım nədir?!
    Gedir.
P a r i s.
    Örtüm yatağını güllərlə, ey gül!
    Yorğanın daşlardır, döşəyin torpaq.
    Sənin məzarmı şeh ilə deyil,
    Odlu göz yaşımla yuyaram ancaq.
    Bu fani dünyada necə ki, varam,
    Hər gecə üstündə ağlar, ağlaram.
    Nökər fit çalır.
    Oğlan xəbər verir, nəsə var demək,
    Hansı avaradır gələn bu gecə,
    Mənim matəmimi gör pozur necə?!
    Əlində məşəl var?! Gizlənim gərek.
    Gizlənir.
    Romeo ilə Baltazar əlində məşəl, ling vo külüng daxil olurlar.
R o m e o.
    O lingi, külüngü mənə ver, tez ol.
    Götür bu məktubu, saxla bir yerdə,
    Onu səhər tezdən atama çatdır.
    Məşəli mənə ver. Ancaq sən canın,
    Nə səsimi eşit, nə üzümü gör,
    Get burdan, işimə mane olma gəl.
    Zövcəmin üzünü görməkdən ötrü
    Ölüm yatağına girirəm indi.
    Onun barmağında məzara gedən
    Qiymətli üzüyü çıxarım gərək,
    Mühüm bir iş üçün mənə lazımdır.
    Odur ki, get burdan, dayanma artıq.
    Əgər geri dönüb sən məni pussan,
    Allaha and olsun, səni doğrayıb,
    Səpəcəyəm bütün tikələrini
    Bu acgöz, bu doymaz qəbirstanlığa.
    Bu zülmət gecətək qorxunc qərarıra
    Tufanh dənizdən, ac bir pələngdən
    Daha amansızdır, daha qəddardır.
B a 1t a z a r.
    Gedirəm, mən sizə mane olnıaram.
R o m e o.
    Onda dostluğunu sübut edərsen
     (Ona pul verir).
    Al. Xoşbəxt ol, sağ ol, ey yaxşı adam.
B a 1t a z a r (kənara).
    Yox, burda dayanıb gözləyim xəlvət.
    Baxışı müdhişdir, niyyəti dəhşət.
    Gizlənir.
R o m e o.
    Ey ölümün acgöz mədəsi, məzar,
    Dünya gözəlini uddun sən, murdar!
    İylənən ağzmı açıb mən indi
    Sənə təzə yemək yedirəcəyəm!
    Sərdabeni açır.
P a r i s.
    Bu ki sürgün olmuş o Montekkidir.
    Qaynımı öldürdü, qardaş dərdindən
    Cülyetta ağlayıb, köçdü dünyadan.
    O rəzil burada dolanır niyə,
    Gəlib ölüləri təhqir etməyə?
    Onu tutacağam.
     (İrəli çıxır).
    Dayan, ey alçaq!
    İndi də ölüdən qisas alırsan?
    Sürgündən qaçıbsan, dustaqsan mənə.
    Tabe ol, gəl, gedək, sən ölməlisən.
R o m e o.
    Düzdür, ölməliyəm, gəldim bununçün.
    Çıx, get, əziz cavan, toxunma mənə,
    Gəl, sınağa çəkmə bu divanəni.
    Düşün öldürdüyüm bu gənclər haqda,
    Onların bu acı taleyindən qorx.
    Dayan, cin atına mindirib məni,
    Sən məni yenidən günaha salma.
    Allaha and olsun, ey nəcib oğlan,
    Mən səni özümdən artıq sevirəm.
    Buraya gəlmişəm silahlanaraq
    Yalnız öz-özümdən qisas almağa.
    Qaç burdan, get, yaşa, sonra de fəqət,
    Bir dəli eylədi mənə mərhəmət.
P a r i s.
    Andm da, sözün də iyrəncdir, iyrənc.
    Mən səni tuturam bir cani kimi.
R o m e o.
    Meydan oxuyursan sən mənə, oğlan?
    Eləsə möhkəm dur indi yerində.
    Vuruşurlar.
N ö k ə r.
    Aman, Allah, onlar vuruşurlar ki,
    Gedim, tez çağırım keşikçiləri.
    Gedir.
P a r i s (yıxılır).
    Ölürəm, qəbri aç, insafın varsa,
    Məni Cülyettanın yanına uzat.
    Ölür.
R o m e o.
    Səni bu arzuna çatdıraram mən.
    Qoy baxım üzünə, Merkusionun
    Yaxın qohumdur, qraf Parisdir!
    Xidmətçim nə dedi, biz yol gələndə?
    Onu dinləmədim həyəcanımdan.
    Mənə elə gəlir o mənə dedi:
    Paris Cülyettayla evlənecəkdir.
    Belə dedi, yoxsa yuxu görürdüm?
    Bəlkə, Cülyettadan damşdığından
    Ağlımı itirib belə düşündüm?
    Sən ey bədbəxtliyin qəm kitabma
    Adı mənim ilə birgə yazılan,
    Əlini mənə ver! Dəfn edəcəyəm
    Səni əzəmətli bir məzara mən.
    Məzara? Ah, yox, yox, işıqlı qəsrə,
    Çünki Cülyetta da burda uyuyur.
    Onun gözəlliyi bu sərdabəni
    Ziyafət zalıtək nura qərq edir.
    Di yat, ey ölünün gömdüyü ölü!
     (Parisi sərdabəyə uzadır).
    Ölüm ayağında insanlar bəzən
    Sevinib gülürlər. Ölümqabağı
    Şimşək adlandırır görenlər bunu.
    İndi o sevinci duyuram mən də.
    Ah, mənim sevgilim! Ah, mənim zövcəm!
    Ölüm nəfəsini içdi bal kimi,
    Toxuna bilmədi hüsnünə ancaq.
    Sən tabe deyilsən, məğlub deyüsən.
    Gözəllik bayrağı nur saçır yenə
    Lalə yanağmda, gül dodağmda.
    Onlara ölümün solğun bayrağı
    Hələ ki, hələ ki, sancılmayıbdır.
    Sən qanlı kəfəndə burdasan, Tibalt?
    İndi güldürərəm qəmli ruhunu:
    Senin gəncliyini məhv edən əllə
    Sənin düşmənini öldürərəm mən.
    Bağışla, bağışla məni, qardaşıtn!
    Ah, əziz Cülyetta, əziz sevgilim,
    Nə üçün sən yenə belə qəşəngsən?
    Yoxsa ölüm sənə aşiq olubdur?!
    Yoxsa o riyakar, mənftır, yırtıcı
    Səni məşuqetək saxlayır burda?
    Necə də dəhşətdir bunu düşünmək!
    Mən də qalacağam səninlə birgə,
    Heç vaxt bu zülmətdən çıxmayacağam.
    Burda sənin təzə qulluqçuların
    Qurdlarla birlikdə olacağam mən.
    Əbədi dincliyim, istirahətim
    Burda bu saatdan başlanacaqdır.
    Dözülməz yükünü nəhs ulduzlarm
    Burda atacağam yorğun çiynimdən.
    Ey gözlərim, baxm ona son dəfə!
    Ey qollarım, qucun son dəfə onu!
    Həyatın qapısı dodaqlanm, siz
    Hər şeyi məhv edən qəddar ölümlə
    Bağlanan daimi müqaviləyə
    İndi möhür vurun saf bir öpüşlə.
    Gəl, ötkem bələdçim, qorxma/ sükançım,
    Həyat tufamnda sınmış gəmimi
    Biryolluq sıldırım qayalara çırp.
    İçirəm eşqimin şərəfınə mən.
     (İçir).
    Namuslu əczaçı, sözün doğruymuş,
    Zəhərin necə tez təsir eləyir!
    Ölürəm yanmı öpə-öpə mən.
    Ölür.
    Qəbiristanlığın o biri tərəfındən rahib Lorenso əlində fənər, ling və bel daxil olur.
L o r e n s o.
    Müqəddəs Fransisk, özün kömək ol!
    Zəif ayaqlarım büdrəyir tez-tez,
    Çuxura düşməyim. Aha, o kimdir?
B a 1t a z a r.
    Dost adamdır, yaxşı tanıyır sizi.
L o r e n s o.
    Tanrı xoşbəxt etsin səni, eziz dost.
    Mənə bir de görüm, orda boş yerə
    Gözsüz kəllələrə, iyrənc qurdlara
    Elə işıq saçan o məşəl nədir?
    Mənə elə gəlir, yanır özü də
    Kapulettilerin sərdabəsində.
B a 1t a z a r.
    Elədir. Ordakı, müqəddəs ata,
    Sizin dostunuzdur, menimsə ağam.
L o r e n s o.
    O kimdir?
B a 1 t a z a r.
    Romeo.
L o r e n s o.
    Çoxdan ordadır?
B a 1t a z a r.
    Yanm saat olar.
L o r e n s o.
    O sərdabəyə,
    Gəl, mənimlə gedək.
B a 1t a z a r.
    Qorxuram, ata.
    Burda olduğumu ağam bilməyir.
    O mənə dedi ki, burda dayanıb
    Əgər məni güdsən, öldürəceyəm.
L o r e n s o.
    Onda dur yerində. Mən tək gedərəm.
    Nəsə ürəyimi titrədir qorxu,
    Qorxuram başıma felakət gələ.
B a 1 t a z a r.
    Bu ağacın altda yatmışdım indi.
    Yuxuda gördüm ki, ağam kimləsə
    Vuruşub öldürdü onu.
L o r e n s o (sərdabəyə yaxınlaşır).
    Romeo!
    Ah, ah, məqbərənin daş pilləsinə
    Bu qan ləkələri tökülüb hardan?
    Sükut mənzilinə atılmış belə
    Qanlı qılıncların mənası nədir? (Məqbərəyə girir).
    Romeo, ağarıb bəti-bənizi.
    Bəs o kimdir? Necə? Qraf Parisdir?
    Qanına qəltandır? Hansı nəhs saat,
    Görəsən, törədib bu müsibəti?
    Cülyetta tərpənir.
    Cülyetta oyanır.
C ü 1 y e t t a.
    Oh, əziz atam!
    Bəs hanı sevgilim, ömür yoldaşım?
    Yaxşı yadımdadır, bilirəm ki, mən
    Burda olmalıydım, burdayam indi.
    Bəs hanı Romeom?
    Səhnə arxasından səs-küy eşidilir.
L o r e n s o.
    Xanım, gələn var.
    Dinlə bir səs-küyü! Tez çıxıb gedək
    Bu ölüm, yoluxma, dərd yuvasından.
    Bizim qüvvəmizdən güclü bir qüvvə
    Tamam alt-üst etdi planımızı
    Gəl, gəl, gedək burdan.
    Ömür yoldaşın,
    Odur, bax, böyrünə yıxılıb, ölüb.
    Paris də ölübdür. Dayanma, gedək,
    Mən səni rahibə bacılarının
    Yanına, kilsəyə aparacağam.
    Keşikçilər gəlir, heç nə soruşma,
    Cəld ol, əziz qızım, gedək,
    Cülyetta. Yenə səs-küy eşidilir.
    Mən qala bilmərəm bu yerdə bir dəm.
C ü 1 y e t t a.
    Get, ata, mən burdan getməyəcəyəm.
    Rahib Lorenso gedir.
    Əlindəki nədir, şüşədir görən?
    Zəhərdir, ömrünü məhv etdi erkən.
    Ah, xəsis sevgilim! İçib büsbütün,
    Mənə bir damcı da saxlamayıbdır.
    Öpəcəyəm onun dodaqlarından,
    Yəqin, zəhər qalıb onlarda bir az,
    Mənim ölməyimə kömək eyləyər.
     (Romeonu öpür).
    Necə də istidir dodaqları, ah!
B i r i n c i k e ş i k ç i. (səhnə arxasından).
    Oğlan, göstər görək, o yer haradır?
C ü 1 y e t t a.
    Doğrudan, səs gəlir. Gərək cəld olum.
    Gəl, gəl, xoşbəxt xəncər!
    Romeonun xəncərini qınından çıxarır.
    Qının, bax, budur.
    Xəncəri köksünə sancır.
    Sən dincəl burada, mənsə qoy ölüm.
    Romeonun cəsədi üstünə yıxılıb ölür.
    Keşikçilər Parisin nökəri ilə daxil olurlar.
N ö k ə r.
    Buradır, buradır, məşəl yanan yer.
B i r i n c i k e ş i k ç i.
    Yerə qan tökülüb, gedin, tez olun,
    Arayın, axtarın qəbiristanlığı.
    Bir adam tapsanız, tutun, saxlayın.
    Bir neçə keşikçi gedir.
    Dəhşətli mənzərə! Qraf burda ölüb,
    Cülyettasa tamam qan içindədir.
    Yenicə keçinib, istidir canı,
    O ki dəfiı olalı düz iki gündür.
    Get, danış Hersoqa, qaç, xəbərdar et
    Kapulettiləri, Montekkiləri..,
    Siz alın türbəni mühasirəyə!
    Başqa keşikçilər də gedir.
    Fəlakətin yeri tapılıb ancaq,
    Onun səbəbini tapmalıyıq biz.
    Bir neçə keşikçi Baltazarla birlikdə geri qayıdır.
İ k i n c i k e ş i k ç i.
    Bu zad Romeonun xidmətçisidir,
    Biz onu tutmuşuq qəbiristanlıqda.
B i r i n c i k e ş i k ç i.
    Hersoq gələnədək saxlayın onu.
    Başqa keşikçilər rahib Lorenso ilə birlikdə geri qayıdırlar.
Ü ç ü n c ü k e ş i k ç i.
    Bu rahib ağlayır-sızlayır elə;
    Təzəcə çıxırdı qəbiristanlıqdan,
    Tutub ondan aldıq bu lingi, beli.
B i r i n c i k e ş i k ç i.
    Onu da saxlayın, çox şübhəlidir.
    Hersoq öz məiyyəti ilə daxil olur.
H e r s o q.
    Hansı bədbəxtlikdir belə sübh tezdən
    Səhər yuxusundan eyləyən bizi?
    Kapuletti, ledi Kapuletti və başqaları daxil olurlar.
K a p u 1 e 11 i.
    Bu nə qışqırıqdır, bu nə şivəndir?
L e d i K a p u l e t t i.
    Camaat bağırır Romeo deyə,
    Bəzisi Cülyetta, bəzisi Paris.
    Hamı da küçəylə haray çəkərək
    Bizim sərdabəyə qaçır birbaşa.
H e r s o q.
    Qəlbləri titrədən bu dəhşət nədir?
B i r i n c i k e ş i k ç i.
    Hökmdar, biz burda qraf Parisin,
    Həm də Romeonun nəşini tapdıq.
    Cülyetta əvvəldən dəfn olunsa da,
    Təzə öldürülüb, canı istidir.
H e r s o q.
    Vəhşi caniləri axtarın, tapın.
B i r i n c i k e ş i k ç i.
    Mərhum Romeonun xidmətçisi də,
    Rahib də burdadır. Onlarda qəbri
    Söküb açmaq üçün alət də vardır.
K a p u l e t t i.
    Oh, ya rəbb! Oh, zövcəm!
    Bir bax, bir bax, gör,
    Qızımızı necə qan aparıbdır!
    Bu xəncər yanılıb! - Onun boş qını
    Odur Montekkinin kəmərindədir. -
    Sancılıb köksünə mənim qızımın.
L e d i K a p u l e t t i.
    Ah, yazıq halıma! Bu qorxunc səhnə
    Qorxunc, vahiməli ölüm zəngitək
    Mozara səsləyir qocalığımı.
    Montekki və başqaları daxil olurlar.
H e r s o q.
    Montekki, tez qalxdın sən tək oğlunun
    Çox tez yatdığmı görmək üçünmü?
M o n t e k k i.
    Ah, sinyor, bu gecə öldü arvadım,
    Dözmədi oğlumun ayrılığma.
    İndi hansı bəla gözləyir məni?
H e r s o q.
    Özün bax.
M o n t e k k i.
    Ah, oğlum! Ədəbi atdın,
    Məzara tələsdin atandan qabaq!
H e r s o q.
    Necə ki, bu sirri öyrənməmişik,
    Şikayət etməyin, nalə çəkməyin,
    Tamam möhürləyin ağzınızı siz.
    Əslini, kökünü öyrənən kimi,
    Özüm nalənizə başçılıq edib,
    Sizinlə gedərəm ölümə hətta.
    Həlılik dayanın, səbirli olun,
    Dərdiniz qul olsun hövsələnizə.
    Şübhəli şəxsləri gətirin indi.
L o r e n s o.
    Bu müdhiş qətldə, bu cinayətdə
    Suçum az olsa da, ən əsas mənəm.
    Zaman, məkan mənə zidd olduğundan
    Ən çox şübhəli də elə mənəm, mən.
    Burda müttəhimtək, ittihamçıtək
    Durub mən özümü həm məhkum edib,
    Həm də ki təmizə çıxarmalıyam.
H e r s o q.
    Danış birdəfəlik bildiklərini.
L o r e n s o.
    Qısa deyəcəyəm. Qısaca ömrüm
    Uzun hekayəlik qalmayıb artıq,
    Bu ölən Romeo bu Cülyettaınn
    Halal əri idi, Cülyetta isə
    Sadiq zövcəsiydi bu Romeonun.
    Onlara gizlicə mən kəbin kəsdim,
    Tibalt öldürüldü həmin o günü.
    Bu vaxtsız ölümün nəticəsində
    Romeo buradan sürgün olundu,
    Cülyetta ağlayıb sızıldayırdı
    Tibalt üçün deyil, Romeo üçün.
    Siz dağıtmaq üçün onun dərdini
    Tezcə nişanlayıb, onu zor ilə
    Vermək istədiyiniz qraf Parisə.
    Cülyetta bu zaman gəldi yanıma,
    Vəhşi baxışıydı onu baxışı.
    İkinci nikahdan qurtarmaq üçün
    Yalvarıb, o məndən əlac istədi.
    Dedi: tapılmasa bir çarə əgər,
    Hücrəmdə özünü öldürəcəkdi.
    Çoxdan öyrəndiyim, çoxdan bildiyim
    Bir yuxu dərmanı verdim mən ona.
    Bu dərmanı içib yatan hər bir kəs
    Heç nəylə seçilmir ölmüş adamdan.
    Budur öz hökmünü göstərib qıza.
    Onda Romeoya məktub yazdım ki,
    Bu qorxunc gecədə gəldiyi kimi,
    Özünü yetirsin bir an içində.
    Elə ki, gücünü itirdi dərman,
    Elə ki, yuxudan ayıldı xanım,
    Məzardan çıxarıb aparsın onu.
    Məktubu aparan rahib Covanni
    Bir nəhs təsadüfdən ləngidi ancaq.
    Məktubu qaytardı mənə bu axşam.
    Cülyetta yuxudan duranda onu
    Türbədən çıxarıb aparmaq üçün
    Özüm təkcə gəldim qəbiristanlığa.
    İstədim münasib bir imkan tapıb,
    Romeoya xebər verənə qədər
    Gizlicə saxlayım onu hücrəmdə.
    Fəqət mən gələndə - qız ayılmağa
    Bir neçə dəqiqə qalırdı yalnız -
    Aliconab Paris, sadiq Romeo
    Artıq ölmüşdülər bu sərdabədə.
    Cülyetta ayıldı, xahiş etdim ki,
    Taleyin amansız, bəd rəftarına
    Səbirlə dözərək getsin mənimlə.
    Bu vaxt səs-küy qalxdı, qorxdum, doğrusu,
    Qaçıb gizlənməyə məcbur oldum mən.
    Böyük ümidsizlik, möhnət içində
    O qaldı, getmədi mənimlə birgə.
    Görünür, sonradan intihar edib.
    Mənim bildiklərim bütün bunlardır.
    Bu gizli nikahı bilir dayə də.
    Cüzi suçum varsa bu fəlakətdə,
    Qalsa da ömrümün son saatları,
    Ədalət naminə qoy ahıl canım
    Müqəddəs qanuna qurban verilsin.
H e r s o q.
    Müqəddəs saymışıq səni hər zaman.
    Hanı Romeonım xidmətçisi bəs?
    O bizə bu haqda nə deyə bilər?
B a 1t a z a r.
    Gedib Mantuyaya, Cülyettanın mən
    Ölüm xəbərini verdim ağama.
    Tələsik atları çaparaq gəldik
    Biz həmin bu yerə, bu sərdabəyə.
    Əmr etdi: atama ver bu məktubu.
    "Get, burda dayanma" deyə qəzəblə
    Məni ölüm ilə hədələdi o.
    Sonra məqbərənin girdi içinə.
H e r s o q.
    Məktubu mənə ver, özüm oxuyum.
    Hardadır nökəri qraf Parisin?
    Gedib, o çağırıb keşikçiləri.
    Nökər irəli çıxır.
    Söylə, nə edirdi ağan burada?
N ö k ə r.
    O öz zövcəsinin məzarı üstə
    Çiçək qoymaq üçün gəlmişdi ancaq.
    Mənə ömr elodi: durum kənarda.
    Mon do gedib durdum bir kənardaca.
    Birdən kimsə gəldi əlində məşəl,
    Açmağa başladı bu sərdabəni.
    Ağam dərhal cumdu onun üstünə,
    Mən qaçdım çağırım keşikçiləri.
H e r s o q.
    Rahibin sözləri təsdiq edildi.
    Məktubda Romeo Cülyetta ilə
    Təmiz sevgisinden söz açıb, onun
    Ölüm xəberindən düşür dəhşətə.
    Yazır: bir kasıbdan zəhər alıbdır,
    İndi bura gəlir: türbədə ölüb
    Birgə yatmaq iiçün Cülyetta ilə.
    Hanı Kapuletti? Montekki hanı?
    Hardadır düşmənlər? Bir baxın, görün,
    Necə cəza verib sizə bu göylər,
    Sevgiylə məhv etdi sevincinizi.
    Sizin ədavətə göz yumduğumçün
    İki qohumumu itirdim mən də.
K a p u 1 e t t i.
    Montekki, əlini mənə ver, qardaş!
    Qoy bədbəxt qızıma ərindən qalan
    Dul mirası ancaq, ancaq bu olsun.
    Mənim bundan artıq təmənnam yoxdur.
M o n t e k k i.
    Yox, mən daha artıq verə bilərəm:
    Heykəl ucaldaram qızıldan ona.
    Verona durduqca - burada ondan
    Qiymətli bir heykəl olmaz heç zaman.
    Qovuşar əbədi, ölməz həyata
    Dünyanın ən sadiq qızı Cülyetta.
K a p u l e t t i.
    Romeo ayrılmaz sevgilisindən,
    Ona da zər heykəl ucaldaram mən.
H e r s o q.
    Bu səhər özüylə gətirdi zülmət,
    Kədərdən görünmür Günəşin üzü.
    Gedəyin, edəyin ətraflı söhbət,
    Güzəşt də, cəza da vacibdir, düzü,
    Romeo, Cülyetta dastanı qədər
    Yoxdur bu dünyada yanıqlı əsər.
    Gedirlər.