<< 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 >>

    Yenə qəsrin önü. Dezdemona, Emiliya və təlxək daxil olurlar.
D e z d e m o n a.
    Bilirsənmi, oğlan, de, buralarda
    Leytenant Kassio yaşayır harda?
T ə 1 x ə k.
    Demərəm, cürətim buna çatar ki?
D e z d e m o n a.
    Nə üçün, əzizim, burda nə varki?
T ə l x ə k.
    O bir hərbçidir, bu da hərbi sirr,
    Hərbi sirri açmaq ölüm deməkdir.
D e z d e m o n a.
    Onda bir yol göstər, bir eylə kərəm.
T ə 1 x ə k.
    Bu da hərbi sirdir, heç nə bilmirəm.
D e z d e m o n a.
    Burax boş sözləri, kömək et, kömək.
T ə l x ə k.
    Deyirsiniz gəlim fırladaq, kələk.
    Nə üçün, nə üçün aldadım sizi?!
    Mən onun yerini bilmirəm, düzü.
D e z d e m o n a.
    Yaxşı, soraqlaşıb başqalarından
    Öyrənə bilməzsən?
T ə 1 x ə k.
    Bu saat, bu an
    Gedib axtararam eli, obanı,
    Onunçün gəzərəm bütün dünyanı.
D e z d e m o n a.
    Axtar, tapan kimi ona söylə ki,
    Gəlsin tez yanıma, agah eylə ki,
    Sərdardan razılıq ala bilmişəm,
    İşləri qaydaya sala bilmişəm.
    Ümid var, tükənər qəm də, kədər də,
    Hər şey yaxşı olar yaxın günlərdə.
T ə 1 x ə k.
    Buna çata bilər insan qüdrəti,
    Tapıb göndərərəm mən o xilqəti.
    Gedir.
D e z d e m o n a.
    Emiliya, yadigar dəsmalımı mən
    Harda itirmişəm, harda, görəsən?
E m i 1 i y a.
    Xanım, mən nə deyim, yoxdur xəbərim.
D e z d e m o n a.
    İnan ki, itsəydi qızılım, zərim,
    İçi altun dolu pul kisəm əgər,
    Düşməzdim təlaşa heç vaxt bu qədər.
    Mənim nəcib ərim ağıllıdır, bil,
    Hər şeydən qısqanan, şit, kobud deyil.
    Yoxsa, bu mənfur iş dərd olmazdımı?
    Onun ürəyinə xal salmazdımı?
E m i 1 i y a.
    Sərdar qısqanc deyil?
D e z d e m o n a.
    Necə? Əlbəttə!
    Mənə elə gəlir o məmləkətdə -
    Onun öz yurdunda odlu Günəş-Gün
    Onun qüsurunu, nə var büsbütün
    Yandırmış kökündən, yaxmış kökündən.
E m i 1 i y a.
    Baxın, gəlir.
D e z d e m o n a.
    Ondan əl çəkmərəm mən
    Kassionu bura elə indicə,
    Çağırıb suçunu əfv etməyincə.
     (Otello daxil olur).
    Başın ağrımır ki, mənim sərvərim?
O t e l l o.
    Mən indi yaxşıyam, qəşəng dilbərim.
     (Kənara).
    Nədir könlümdəki həyəcan, təşviş?!
    Ah, yalan danışmaq necə çətinmiş!
     (Ucadan).
    Sən necəsən, quzum?
D e z d e m o n a.
    Əzizim, yaxşı.
O t e l l o.
    Əlini mənə ver, nədir bu yaşı?
    Necə də nəmlidir əlin, gözəlim!
D e z d e m o n a.
    Hələ təravətdən düşməyib əlim,
    Hələ nə qocalıq, nə də qəm-kədər
    Ona toxunmayıb bir zərrə qədər.
O t e l l o.
    Bu əl sübut edir səxavətlidir,
    Həm həssas, həm qızğın, həm şəhvətlidir.
    Odlu, odlu və nəm... bu əlin sənin
    Səndən tələb edir olasan mömin;
    Hər cür sərbəstliyi daha atasan,
    Dua eyləyəsən, pəhriz tutasan.
    Onu pak edəsən ibadət ilə,
    Tənbehlə, cəzayla, məzəmmət ilə.
    Onda yuva salmış cavan bir şeytan,
    Tərləyir qızışıb alışdığından.
    Bu əl nə səmimi, nə şəfqətlidir,
    Hər vaxt rəhimlidir, səxavətlidir.
D e z d e m o n a.
    Sözlərin doğrudur, belə deyilmi?
    Axı, o əl verib sənə könlümü.
O t e l l o.
    Bəli, səxavətli, rəhimli bir əl.
    Ürəyi əllərlə vermişlər əvvəl.
    Bir gör dəyişibdir zəmanə necə,
    İndisə əlləri verirlər təkcə.
D e z d e m o n a.
    Bu haqda danışmaq mənə çətindi,
    Verdiyin o vəddən danışaq indi.
O t e 11 o.
    Hansı vəddən, gülüm?
D e z d e m o n a.
    Kassio üçün
    Adam göndərmişəm, qoy gəlsin bu gün,
    Onunla barışın.
O t e l l o.
    Yaman tumovam,
    Əhvalım pozulub, qarışıb tamam,
    Dəsmalını ver bir.
D e z d e m o n a.
    Buyur, sərdarım.
O t e 11 o.
    Hanı o hədiyyəm, o yadıgarım?
D e z d e m o n a.
    Burda yoxdur.
O t e 11 o.
    Yoxdur?
D e z d e m o n a.
    Həqiqətən də.
O t e l l o.
    Ah, belə səhv etmək, bu nədir səndə?
    O dəsmal töhfədir, sirlidir amma,
    Bir qaraçı vermiş onu anama.
    O qadın cindarmış, qəlb oxuyarmış,
    Ürəyi gözlərdən bilər, duyarmış.
    Anama demiş ki, həmin dəsmalı
    Necə ki saxlayır, gülər iqbalı.
    Gözəlləşib olar nazlı bir sona,
    Atam varhğıyla bağlanar ona.
    İşdir bir gün dəsmal əlindən getsə,
    Onu bəxşiş versə, ya da o itsə,
    Atam öz eşqinə baxar nifrətlə,
    Alovlanar başqa bir məhəbbətlə.
    Ölüm yatağına düşüb bir axşam,
    Onu mənə verdi mehriban anam
    . Tapşırdı: çatanda arzularıma,
    Onu bağışlayım vəfadarıma.
    Mən də belə etdim, dəsmalı gərək
    Hər vaxt qoruyasan göz bəbəyintək.
    Ehtiyatsız olub, onu itirsən,
    Ya da başqasına hədiyyə versən,
    Fəlakət törəyər, düşər qan-qada,
    Belə bir müsibət olmaz dünyada.
D e z d e m o n a.
    Necə? Bu mümkünmü?
O t e l l o.
    Bu həqiqətdir.
    Onun saf ipəyi saf qüdsiyyətdir.
    Onun parçasında sehr, cadu var,
    Hər zərif telində gizlənib əsrar.
    Onda tikmə tikən dünya görübdür,
    O şəxs iki yüz il ömür sürübdür.
    Barama qurdlan olub müqəddəs,
    Onlarda tilsimə mat qalıb hər kəs.
    Yoxdur bu ipəyin heç boyasından,
    Alıb pak ruhların mumiyasından
    Onun pak rəngini tilsim açanlar,
    Onda saf qızların könül rəsmi var.
D e z d e m o n a.
    Doğrudan belədir?
O t e l l o.
    Hə, hə, doğrudan;
    Qoyma gəzlərindən dəsmalı bir an.
D e z d e m o n a.
    Kaş ki, görməyəydi onu gözlərim.
O t e 11 o.
    Aha, nəyə görə?
D e z d e m o n a.
    Əziz sərvərim,
    Neçin danışırsan mənimlə bu cür,
    Səsində həyəcan, qəzəb görünür.
O t e l l o.
    Dəsmal hanı? Hanı? Bir söylə açıq,
    Yoxsa itirmisən, o yoxdur artıq?
D e z d e m o n a.
    Sən özün kömək ol, ya pərvərdigar!
O t e l l o.
    Bir danış!
D e z d e m o n a.
    İtməyib, itsə nə olar?
O t e l l o.
    Necə?
D e z d e m o n a.
    Deyirəm ki, itməyib dəsmal.
O t e 11 o.
    Gətir, göstər onu təcili, dərhal.
D e z d e m o n a.
    Sonra gətirərəm, nə olub yenə?
    Vədindən qaçmağa gəzmə bəhanə.
    Bu ki bir hiylədir, bu ki kələkdir,
    Araya söz qatmaq nəyə gərəkdir?
    Rəhm et Kassioya - öz yavərinə,
    Rica eyləyirəm, qaytar yerinə.
O t e l l o.
    Sən dəsmalı gətir, danışmaq yetər,
    Dolanır başımda pis-pis fikirlər.
D e z d e m o n a.
    Yaxşı, yaxşı, bundan, axı, nə fayda,
    Tapmazsan onuntək insan dünyada.
O t e l l o.
    Dəsmal!
D e z d e m o n a.
    Xahişimi unudursan, bax,
    Kassio haqqında sən danış ancaq.
O t e l l o.
    Dəsmal!
D e z d e m o n a.
    Qurban verib o, həyatmı.
    Sensiz keçirməyib bir saatını.
    Ülvi, əziz sanıb məhəbbətini,
    0 səndə görübdür səadətini.
    Ağır əzablardan qaçmayıb uzaq,
    Olub hər qəminə, dərdinə ortaq.
O t e l l o.
    Dəsmal!
D e z d e m o n a.
    Nə olmusan belə inadkar?
    Səni qınamağa indi yeri var.
О t e 11 o.
    İtil gözlərimdən!
    Gedir.
H m i 1 i y a.
    Bu, qısqanc deyil?
D e z d e m o n a.
    İlk dəfə görürəm onu elə bil,
    O belə olmayıb heç vaxt, heç zaman,
    Dəsmalda bir sehr vardır, doğrudan.
    O itdi, dincəlmir könlüm bir an da,
    Ən bədbəxt insanam mən bu çahanda.
E m i 1 i y a.
    Kişini tanımaq - müşkül məsələ,
    Qadın bilməz əri bir-iki ilə.
    Kişilər qarındır, qadınlar yemək,
    Bir qarın boşdursa, durmaq nə demək,
    Tıxıb acgözlüklə, şövqlə, ləzzətlə,
    Sonra da qusacaq min bir nifrətlə...
    Odur, bax, gəldilər yavərlə ərim.
    Kassio ilə Yaqo daxil olurlar.
Y a q o.
    Kim sağalda bilər bu yaranı, kim?
    Hanı elə çarə? Yalnız bir yol var,
    Təkcə xanım sizə bir əlac qılar.
    Nə yaxşı, burdadır, bax, Dezdemona,
    Gedin, əl çəkməyin, yalvarın ona.
D e z d e m o n a.
    Əzizim Kassio, belə nə vardır?
    Söyləyin, nə olub, bu nə qubardır?
K a s s i o.
    Xanım, həmin sözüm, həminki ricam,
    Mənim bu dərdimə eyləyin əncam.
    Qoy sizin rəhminiz, mərhəmətiniz,
    Xeyirxahlığınız, səxavətiniz
    Yenidən qaytarsın həyata məni,
    Ucaltsın göylərə həqir bəndəni.
    Bütün varlığımla sevdiyim kəsin
    Yanında nüfuzum, adım itməsin.
    Yenə layiq olum məhəbbətinə,
    Baş əyim o böyük təbiətinə.
    Necə də dəhşətdir tanınmamaq, ah.
    Əgər dözülməsə tutduğum günah,
    Əgər bu əzabım, qəmim, təşvişim,
    Keçmiş xidmətlərim, gələcək işim
    Bu ağır günahı yuya bilməsə,
    Kədərli taleyim bir də gülməsə,
    Nə etmək, yaxşıdır bilsəm mən bunu.
    Bəxtin hər hökmünü, hər arzusunu
    Qəbul eyləyərəm istər-istəməz.
    Başqa bir peşəyə göstərib həvəs,
    Qaçmaram zamanın məşəqqətindən,
    Sədəqə istərəm səadəti mən.
D e z d e m o n a.
    Ah, nəcib Kassio, əfsus, çox əfsus,
    Məni öz təvəqqem eylədi məyus.
    Ərim indi deyil əvvəlki adam,
    Onun xasiyyəti dəyişib tamam.
    Başqadır əhvalı, fikri, duyğusu,
    Tanımaq olmayır onu, doğrusu.
    Xarici görkəmi qalmasa əgər,
    Otello olduğu çətin bilinər.
    Sizinçün yalvardım, yaxardım necə...
    Müqəddəs mələklər məni beləcə
    Axirət dünyada qoruyaydı kaş.
    Sözlərim hədəfə süzürdü birbaş.
    Çalışdım, əlləşdim hər vaxt, hər dəfə,
    Dəymədi sözlərim ancaq hədəfə,
    Hədəfdə - ortada ağ dairətək
    Sərdar dayanmışdı qəzəblənərək.
    İçindən qovrulub yanır, yanırdı,
    Ona yalvardıqca acıqlanırdı.
    Bir azca səbr edin, inanın mənə,
    Əlimdən gələni edərəm yenə,
    Bəlkə də, daha çox, sakit olun siz
    Hələlik bu olsun qoy təsəlliniz.
Y a q o.
    O acıqlı idi?
E m i 1 i y a.
    İndicə burdan
    Yamanca narazı getdi, doğrudan.
    Qəribə həyəcan vardır üzündə,
    Qəzəb od saçırdı onun gözündə.
Y a q o.
    O hirslənə bilir? Yox, yox, əzizim
    Qanlı cəbhələrdə görmüşəm özüm.
    Əsgərləri onun qarşısında, bax,
    Tikə-tikə olub parçalanaraq,
    Səpilib havaya, səpilib yerə,
    Qaçmayıb üzünün rəngi bir kərə.
    Azğınlaşmış toplar hücum çəkən
    Sərdarın əlindən qudurmuş divtək
    Doğma qardaşmı dartıb, qoparmı
    Güclü tufan kimi alıb aparmış,
    Başında bir tük də tərpənməyib
    O hirslənə bilir? Fikir verin bir,
    Əgər danışıbsa azca əsəbi,
    Deməli, nə isə vardır səbəbi.
    Görünür, ciddidir burda məsələ.
    Gedim, onu görüm, nə sirdir belə.
D e z d e m o n a.
    Xahiş eyləyirəm, olun lütfkar. (Yaqo gedir).
    Şübhəsiz, çox mühüm dövlət işi var
    Ya bəd xəbər gəlib Venesiyadan
    Ya da ki Kiprdə başlanıb üsyan.
    Bəlkə də, bir qəsdin açılıb üstü,
    Bununçün sərdarın əhvalı pisdi,
    O açıq eynini duman alıbdır,
    O gülər üzünü tufan alıbdır.
    Odur ki, heç nədən pərişan olur,
    Halı, vəziyyəti nə yaman olur.
    Böyük bir fəlakət tutsa insanı,
    Kiçik bir qüssədən qaralar qanı.
    Barmağımız azca ağrıyan zaman
    Bütün bədənimiz sızıldar bundan.
    Gərək biz qadınlar düşünək bunu,
    Bilək həqiqətin nə olduğunu.
    Kişilər Allah ki deyildir, axı,
    Daima gözləyək iltifat, qayğı.
    Onların heç biri göstərmir, əlbət,
    Toyda olduğutək nəvaziş, diqqət.
    Emiliya, haqlısan, danlasan məni,
    Dönük bir əsgərtək mərd sərkərdəni
    Sərtliyinə görə saydım müqəssir,
    İndi dərk edirəm, günahım nədir.
    Elə bil, şahidi ələ alaraq,
    İttiham eylədim onu mən nahaq.
E m i 1 i y a.
    Qoy Allah eləsin, onun dərd-qəmi
    Olsun dövlət işi siz deyən kimi.
    Şübhələr salmasın ürəyinə xal,
    Heç vaxt qısqanmasın sizi general.
D e z d e m o n a.
    Axı, bunun üçün yoxdur bir əsas.
E m i 1 i y a.
    Qısqanc olan kəslər əsas axtarmaz,
    Səbəbsiz də yanır belə insanlar,
    Qısqanc olduğundan qısqanır onlar.
    Əjdahaya bənzər qısqanclıq, düzü,
    Yaranır, doğulur ürəkdə özü.
D e z d e m o n a.
    Xudaya, hifz elə sən Otellonu,
    Uzaq et bu qorxunc bəladan onu!
E m i 1 i y a.
    Amin, xanım.
D e z d e m on a.
    Gedim bir öyrənim mən,
    O cürə hirsliydi sərvərim nədən?
    Kassio, siz burda gəzişin bir az,
    Səbirsiz olanlar arzuya çatmaz.
    Yenə də əlimə düşəndə fürsət,
    Ona yalvararam, edərəm minnət,
    Bir çarə taparam bu dərdinizə.
K a s s i o.
    Ürəkdən təşəkkür edirəm sizə.
    Dezdemona ilə Emiliya gedirlər. Bianka daxil olur.
H i a n k a.
    Mənim əziz dostum, Kassio, salam!
K a s s i o.
    Burda nə gəzirsən, qəşəng Biankam?
    Söylə bir, necəsən, nadir gözəlim?
    Mənim mehribanım, mənim sevgilim,
    İndicə gəlirdim xanimanına.
B i a n k a.
    Ah, mən də gəlirdim sənin yanına.
    Bir həftəlik həsrət bilirsən nədir:
    Yeddi gecə-gündüz bir faciədir.
    Yüz altmış səkkiz saat, elə bil,
    Zamanı göstərən saatdan deyil.
    Onun hər bir anı işgəncə, əzab,
    Dözülməz, çəkilməz ağır iztirab!
    Taqətim çatmadı gözləyəm səni.
K a s s i o.
    Bianka, əzizim, bağışla məni.
    Yamanca məşğuldum, işlərim çoxdu,
    Gəlməyə heç cürə imkanım yoxdur
    Boş vaxtım olanda həmin günlərin
    Birgə əvəzini çıxarıq, yəqin.
    Sevimli Biankam...
     (Dezdemonanın dəsmalını ona verərək}
    Buyur, bunu al,
    Sən də mənim üçün tik belə dəsmal.
B i a n k a.
    Belə de, Kassio, bu səndə hardan?
    Yoxsa yadigardır bir təzə yardan?
    Bir həftə itmişdin nə üçün? İndi
    Bunun səbəbləri mənə yəqindi.
K a s s i o.
    Qurtar, doğrudan da, arvad ki, arvad.
    Axmaq fikirləri bir tərəfə at.
    Bunlar hardan gəlir sənin ağlına?
    Boş-boş yalan üçün məni az qına.
    Məni qısqanırsan? Axı, nə vardır?
    Bu hansı yardandır, nə yadigardır?
    Gülüm, yanılırsan, həqiqətən də.
B i a n k a.
    Onda bəs kimindir, nə gəzir səndə?
K a s s i o.
    Nə deyim, bilmirəm mən doğrusunu.
    Yataq otağından tapmışam bunu.
    Əl ilə tikilib, bir gör, nə yaxşı,
    Yamanca xoşuma gəlir naxışı,
    Vurulub necə də gözəl haşiyə,
    Sahibi almamış onu geriyə
    Götür, beləsini tik mənim üçün,
    İndisə get burdan, qəşəng göyərçin.
B i a n k a.
    İndi gedim burdan! O niyə, desən?
K a s s i o.
    Burda gözləyirəm generalı mən.
    İstəmirəm bizi görsün bir yerdə,
    Həm də yaxşı düşməz, bir fikir ver də.
B i a n k a.
    Neçin, qoy qalım də.
K a s s i o.
    Başa düş məni,
    Elə zənn etmə ki, sevmirəm səni.
B i a n k a.
    Necə zənn etməyim, mümkündür məgər?!
    Heç olmasa, ötür məni bir qədər,
    Azalsın azcana könlümün qəmi.
    De görüm, bu axşam gələcəksənmi?
K a s s i o.
    Gələrəm, ötürüm, gəl, səni bir az,
    Burda gözləyirəm, çox getmək olmaz.
    Vacib bir işim var, nə olur görək,
    Tezliklə geriyə qayıdam gərək.
B i a n k a.
    Razıyam, nə deyim, yoxdur bir sözüm,
    Sənin hər cəfana dözərəm özüm.
    Gedirlər.

    Kipr. Qəsrin önü. Otello ilə Yaqo söhbət edə-edə daxil olurlar.
Y a q o.
    Fikriniz belədir?
O t e l l o.
    Belədir, Yaqo!
Y a q o.
    Gizlicə bir öpüş, axı, nədir o?
O t e l l o.
    Hər ləkəli busə bir rəzalətdir,
    Dünyada ən ağır bir cinayətdir.
Y a q o.
    Tutalım, yataqda çılpaq bir arvad
    Olub oynaşıyla bir-iki saat.
    Onlar bir-birinə toxunmayıblar,
    O qadına bunun nə zərəri var?
O t e l l o.
    Çılpaq, bir yataqda, Yaqo, necə, nə,
    Onlar toxunmayıb biri-birinə?!
    Yox, yox, heç mümkünmü, nə deyirsən, bax,
    Şeytan əməlidir bu hiylə ancaq.
    Onların niyyəti olarmı təmiz?
    Şeytan azdırıbdır onları, şəksiz.
    Qadın ləkələyib pak ismətini,
    Əbədi itirib ləyaqətini.
Y a q o.
    Heç nə ola bilməz, yoxdur ziyanı.
    Bağışlamaq olar həmin xətanı...
    İşdir, dəsmal versəm mən arvadıma...
О t e 11 o.
    Hə, sonra?
Y a q o.
    Hə, sonra? Düşməz yadıma,
    Dəsmal onunkudur, istəsə əgər,
    Başqa birisinə hədiyyə verər.
O t e l l o.
    Namus da onundur, öz malı kimi.
    O kimə istəsə, verə bilərmi?
Y a q o.
    Namus bir xəyaldır, nə deyim sizə,
    O elə şeydir ki, görünmür gözə.
    Dünyada kimin ki, yoxdur namusu,
    Namuslu sayılır çox vaxt, doğrusu.
    Ancaq ki o dəsmal...
O t e l l o.
    Ah, necə də mən
    İstərdim, bu kəlmə çıxa fikrimdən,
    Yadıma salırsan, xatırladırsan.
    Bu söz hafizəmdə dolanır hər an,
    Elə bil, bir yurdu bürüyüb taun,
    Hərlənir, qıy vurur üstündə quzğun,
    Ölüm xəbərini yayır hər yana.
    Dedin ki, dəsmalı veribdir ona?
Y a q o.
    Bəli, burda nə var, görünsün ləkə?
O t e 11 o.
    Bu iş fəlakətdir, görünmür, bəlkə!
Y a q o.
    Desəydim mən özüm şahidəm buna:
    Bu çirkin günaha, iyrənc oyuna,
    Ya da eşitmişəm o öyünəndə,
    Sözlərdən nə çıxar, bilirəm mən də.
     Bilirəm, həyasız haramzadalar
    Əlləşib qadını toruna salar,
    Düşər haldan-hala, girər min dona,
    Alçalıb, kiçilib, qovuşar ona.
    Sonra da hər yerdə aşkar, ya pünhan
    Heç cür əl götürməz boşboğazlıqdan,
    Lovğalanar elə, öyünər elə.
O t e 11 o.
    O bir söz deyibmi? Söylə, tez söylə?!
Y a q o.
    Bəli, ağam, fəqət edib and-aman,
    Dediyi sözləri danır hər zaman.
O t e 11 o.
    Nə deyib?
Y aqo.
    Doğrusu, müəmmalı iş, -Bilmirəm,
    Kassio heç nə eyləmiş?..
O t e 11 o.
    Necə?
Y a q o.
    Yatıb...
O t e 11 o.
    Onunla bir yerdə?
Y a q o.
    Şəksiz,
    Bir yerdə, üstündə, necə desəniz.
O t e 11 o.
    Bir yerdə, üstündə... bunun fərqi və;
    Üstündə deyəndə, deməli, aşkar
    Üstündə tutulub yaramaz onun.
    Yoxdur şübhə yeri, ah, alçaq, məlun
    Bir yerdə deyəndə - sübut da gərək
    Bəs dəsmal, bu sübut, aman, neylə ,
    Güc ilə boynuna qoyub suçunu,
    Bu çirkin iş üçün asaram onu.
    Yox, yox, əvvəl-əvvəl çəkərəm
    Suçunu boynuna qoyaram sonra.
    Bu nədir? Titrəyir əlim, ayağım,
    Elə bil yarpağa dönüb varlığım.
    Səbəbsiz dəyişmir təbiət özü,
    Boş yerə tutulmur göylərin üzü.
    Sözlərdən əsməyir heç də bədənin
    Qəzəbim məhv edib ağlımı mənin
    Görən doğrudurmu bu dəlil, səbəb
    O qulaq, o dodaq, mümkünmü,
    Mən ki yıxılıram, tufu, ədəbsiz,
    Etiraf et... dəsmal, of, qadın, iblis"
     (Huşunıı itirib yıxılır).
Y a q o.
    Hə, işlə, dərmanım, işlə, bax, belə
    Axmağa bu cürə qurarlar tələ.
    Ləyaqətli, təmiz, büllur qadınlar
    Belə ləkələnir, belə olur xar.
    Təsir et, təsir et, mənim dərmanım,
    Bütün günahsızlar olsun qurbanım.
    Nə oldu, oyanın, bir ayılın siz,
    General, general, eşidirsiniz?
    Kassio daxil olur.
    Bu nədir, Kassio, yazıq halına...
K a s s i o.
    Ah, Yaqo, danış bir nə oldu ona?
Y a q o.
    Ürəkgetməsinə tutulub sərdar,
    İkinci dəfədir tutur bu azar,
    Dünən də kəsmişdi lap qərarını.
K a s s i o.
    Tez elə, ovuşdur gicgahlarını.
Y a q o.
    Yox, yox, lazım deyil, belə xəstələr
    Sakit yatmalıdır axıra qədər.
    Özü ayılacaq vaxtı çatanda.
    Əgər biz əl vursaq, cinlənər onda,
    Daha da çoxalıb artar xəstəlik,
    Ağzından daşdanıb tökülər köpük,
    Sonra yavaş-yavaş dəlilik başlar,
    Dönər bir vəhşiyə belə naxoşlar.
    Baxın, tərpənir o, tez durun kənar,
    Bu saat özünə gələcək sərdar.
    Durun bir tərəfdə, gözləyin məni,
    Sizə vacib olan bir məsələni
    Gəlib danışaram sərdar gedəntək. (Kassio gedir).
    Necəsiniz, ağam, yıxıldınız bərk,
    Başınız toxunub şişmədi sizin?
O t e 11 o.
    Sən mənə gülürsən?
Y a q o.
    Allah etməsin,
    Bu ola bilərmi mən sizə gülüm?
    Belə rəzalətdən yaxşıdır ölüm.
    Yalnız bu arzudur ürəyimdəki:
    Dözəsiz bu dərdə siz kişi təki.
O t e l l o.
    Arvadı xəyanət eyləyən kişi
    Əvvəlcə gizlədir başında şişi.
    Sonra yavaş-yavaş çıxır buynuzu,
    Onu aləm görür, görmür tək özü.
    Ah, buynuz çıxarmaq necə yamandır!
    Buynuzlu kişilər vəhşi heyvandır.
Y a q o.
    Onda belə vəhşi var ki hər yerdə,
    Mədəni vəhşilər azmı şəhərdə?!
O t e l l o.
    Etiraf etdimi?
Y a q o.
    Möhtərəm cənab,
    Ər kimi gətirin bu kədərə tab.
    Yaxşıca düşünün, fikirləşin siz,
    Bu bəla içində tək deyilsiniz.
    Boyunduruq alan hər kəs, bilin ki,
    Sizinlə bir çəkir bu ağır yükü.
    Belə ömür eyləyir indi milyonlar,
    Ümumi yataqda yatırlar onlar.
    Bu yeri daima özünün sanır,
    Buna and da içib, qəlbən inanır.
    Onlara baxanda, vəziyyətiniz
    Yaxşıdır, bəd deyil heç qismətiniz.
    Oh, bu, cəhənnəmin sərt cəzasıdır,
    Şeytanın ən acı istehzasıdır,
    Biz məcbur oluruq, belədir yazı,
    Öpürük yataqda bir əxlaqsızı.
    Onun saflığına olmur şübhəmiz,
    Onun yatağı da görünür təmiz.
    Yox, gərək yoxlayım mən öz zövcəmi,
    Öyrənim: mən kiməm, sevirəm kimi?
    Elə ki bir ləkə hiss etdi ürək,
    Bilirəm, zövcəmlə nə etmək gərək.
O t e 1 1 o.
    O... o... ağıllısan, söz olmaz buna!
Y a q o.
    İndisə çəkilin bir az o yana,
    Səbr edin, gözləyin axıra kimi.
    Hövsələniz çatar, yəqin deyilmi?
    Bayılıb siz yerə yıxılan zaman,
    — Sizə heç yaraşmır belə həyəcan,
    -Kassio gəlmişdi bura, general,
    Mən onu geriyə qaytardım dərhal.
    Ağır halınızı yaxşı yozdum mən,
    Xahiş eylədim ki, gəlsin yenidən.
    O mənə söz verib, indi gələcək.
    Əgər istəsəniz, qalmasın bir şəkk,
    Gizlənin kənarda, nədir fikriniz?
    Onu danışdırım, qulaq asın siz.
    Eşidin nə rişxənd vardı səsində,
    Onun sifətinin hər cizgisində
    Acı istehzaya, nifrətə baxın,
    Lovğa ədasını görün alçağın.
    Mən məcbur edərəm, danışar bir də,
    Olub, o nə zaman, harda - nə yerdə?
    Necə görüşübdür, düz neçə dəfə
    Sizin zövcənizlə başlayıb kefə.
    Ona diqqət edin yaxşı, sakitcə,
    Əzilib-büzülür bir görün necə.
    Fəqət səbr eyləyin, hirslənsəniz siz,
    Deyərəm cırtqozsuz, kişi deyilsiz.
O t e l l o.
    Yaqo, eşidirsən, bu nə deməkdir,
    Bilirəm, bilirəm, dözmək gərəkdir.
    Səbrdə göstərrəm böyük məharət,
    Sonra törədərəm böyük cinayət.
Y a q o.
    Bunun ziyanı yox, ancaq ki, sərdar,
    Hər işin öz vaxtı, öz vədəsi var.
    Hə, hə, gizlənirsiz? (Otello yana çəkilir).
    Kələk gələrəm,
    Bianka haqqında mən indi bu dəm.
    Yavəri tutaram sual-sorğuya,
    Xanım barədədir bu söhbət, guya.
    Bianka qəhbədir, atıb arını,
    Satır ürəyini, arzularım.
    Bu yolla qazanır özünə çörək.
    Ancaq Kassionu sevir dəlitək.
    Tovlayıb çoxunu salsa da bəndə,
    Özü yamancana düşüb kəməndə.
    Yavər onun haqda eşidən zaman
    Uğunub gedəcək gülməkdən, inan.
    Odur gəlir bura, gülən kimi o,
    Zəncir çeynəyəcək hirsdən Otello.
    Qısqanclıqdan gözü dumanlanacaq,
    Hər şeyi xanıma aid sanacaq.
    Yavərin gülüşü, açıq söhbəti,
    Sərbəst davranışı, şən hərəkəti
    Onu yandıracaq alovdan betər.
     (Kassio daxil olur).
    İşiniz necədir, nə oldu yavər?

<< 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 >>