Klavdi Danimarka kralı
Hamlet keçmiş kralın oğlu, indikinin qardaşı oğlu
Fortinbras Norveç şahzadəsi
Horatsio Hamletin dostu
Poloni kral sarayının müşaviri
Laert onun oğlu
Voltimand saray adamları
Korneli
Rozentrants Hamletin keçmiş universitet yoldaşları
Qildenstern
Ozrik
Zadəgan
Keşiş
Marsel zabitlər
Bernardo
Fransisko əsgər
Reynaldo Poloninin yaxın adamı
Kapitan
İngilis səfirləri
Aktyorlar
İki məzarçı
Gertruda Danimarka kraliçası, Hamletin anası
Ofeliya Poloninin qızı
Lordlar, ledilər, zabitlər, əsgərlər, dənizçilər, carçılar, xidmətçilər.
Hamletin atasının kölgəsi
Hadisələr Elsinorda cərəyan edir.

    Elsinor. Qəsrin önündə bir meydan.
    Fransisko keşikdə dayanıb.
    Bernardo ona yaxınlaşır.
B e r n a r d o.
    Orda kim var?
F r a n s i s k o.
    Dayan, sən özün kimsən?
B e r n a r d o.
    Yaşasın kral!
F r a n s i s k o.
    Bernardo?
B e r na r d o.
    Mənəm.
F r a n s i s k o.
    Növbənə gəlmisən lap öz vaxtında.
B e r n a r d o.
    Gecə yarı oluıb, get yat, qardaşım.
F r a n s i s k o.
    Çox sağ ol ki, məni əvəz elədin.
    Donmuşdum, qəlbim də bərk darıxırdı.
B e r n a r d o.
    Növbən necə oldu, sakit keçdimi?
F r a n s i s k o.
    Gözə görünmədi bir siçan belə.
B e r n a r d o.
    Yaxşı, xudahafız, di get, əzizim.
    Sonə rast gəlsələr Horatsio, Marsel,
    Tələsdir, növbəyə gecikməsinlər.
F r a n s i s k o.
    Deyəsən, onlardır. Dayanın, kimdir?
     (Horatsio ilə Marsel daxil olurlar).
H o r a t s i o.
    Vətən oğulları.
M a r s e 1.
    Kral nökərləri.
F r a n s i s k o.
    Mən getdim, hələlik.
M a r s el .
    Yaxşı yol, dostum.
    Yerində kim qaldı?
F r a n s i s k o.
    Odur, Bernardo.
    Sağ olun, gecəniz xeyrə qalsın.
    Gedir.
M a r s e 1.
    Ey Bernardo!
B e r n a r d o.
    Nə var, bir söylə görüm.
    Horatsio burdadır?
H o r a t s i o.
    Deyəsən, burdadır.
B e r n a r d o.
    Xoş gördük, Horatsio, xoş gördük, Marsel.
H o r a t s i o.
    Hə, bu gecə o zad yenə gəldimi?
B e r n a r d o.
    Heç nə görməmişəm.
M a r s e 1.
    Horatsio inanmır buna heç cürə.
    Deyir: iki dəfə o gördüyümüz
    Kölgə yalnız bizim uydurmamızdır.
    Odur ki, gətirdim Horatsiomı,
    Bu gecə keşikdə qalsın bizimlə.
    Yenidən gələrsə o qorxulu ruh,
    Onu öz gözüylə görüb inansın,
    Həm də bir onunla söhbət eləsin.
H o r a t s i o.
    Boş şeydir, o gəlməz. "
B e r n a r d o.
    Əyləşin bir az,
    Bu iki gecədə nə görmüşüksə,
    Bir daha birbəbir hamısını biz
    Sizə danışaq ki, inanasınız.
H o r a t s i o.
    Yaxşı, əyləşəyin, danış, Bernardo.
B e r n a r d o.
    Dünən gecə göydə qütb ulduzundan
    Qərb tərəfdə doğan həmən o ulduz
    Yenicə bu cürə nur saçırdı ki,
    Marsellə mən idim, saat bu zaman
    Bir dəfə vurmuşdu...
    Kölgə gəlir.
M a r s e 1.
    Sus bir, kəs səsini, bax, yenə gəlir!
B e r n a r d o.
    Lap özüdür, mərhum kralımızdır.
M a r s e l.
    Horatsio, tez ol, onunla danış,
    Axı, oxumusan, sən savadlısan.
B e r n a r d o.
    Horatsio, bax, krala oxşamayırmı?
H o r a t s i o.
    Odur! Qorxu, heyrət sarsıdıb məni.
B e r n a r d o.
    O, sual gözləyir.
M a r s e 1.
    Soruş, Horatsio.
H o r a t s i o.
    De kimsən, nəçisən? Danimarkanın
    Mərhum kralının əzəmət dolu,
    Vüqarlı, möhtəşəm qiyafəsinə
    Nə haqla girmisən bu gecəyarı?
    Göyə and verirəm səni, cavab ver!
M a r s e 1.
    Söz ona toxundu.
B e r n a r d o.
    Görürsən, gedir.
H o r a t s i o.
    Dayan, and verirəm, dayan, cavab ver.
    Kölgə gedir.
M a r s e 1.
    O getdi, danışmaq istəmədi heç.
B e r n a r d o.
    Nə oldu, Horatsio? Rəngin saralıb,
    Əsirsən; bu indi uydurmadımı?
    Danış, sözün nədir, hə, fikrin nədir?
H o r a t s i o.
    Onu görməsəydim öz gözlərimlə,
    Allaha and olsun, inanmazdım heç.
M a r s e 1.
    Oxşayırmı bizim kralımıza?
H o r a t s i o.
    Sən özün-özünə oxşadığıntək.
    O, xudpəsənd Norveç kralı ilə
    Döyüşdəki hərbi paltarındaydı.
    Polşa kralını danışıq vaxtı
    Hirslənib xizəkdən buzun üstünə
    Atdığı gün kimi qaşqabaqlıydı.
    Bu çox qəribədir!
M a r s e 1.
    O elə bu zaman dünən iki yol
    Keçdi yanımızdan əzəmət ilə.
H or a t s i o.
    Mən dəqiq bilmirəm, ümumiyyətlə,
    Bunu bilirəm ki, dövlətimizi
    Tutacaq bəladan bu xəbər verir.
M a r s e 1.
    Gəlin əyləşəyin. Kim mənə deyər,
    Gecələr hamını incidən, üzən
    Eyni ciddiyyətlə, böyük diqqətlə
    Belə keşik çəkmək nə deməkdir, nə?
    Təcili yaranan dəhşətli toplar,
    Xaricdən alınan qorxunc silahlar
    İşarə deyilmi müharibəyə?
    Gəmi hazırlayan ustalar neçin
    Bazar günləri də iş günləritək
    İşləyir bir an da ara vermədən?
    Gecə də, gündüz də qan-tər içində
    Tələsik bu cürə hazırlıq nədir?
    Bunları kim mənə izah eyləyər?
H o r a t s i o.
    Mən izah edərəm. Belə deyirlər,
    İndicə surəti bizə görünən,
    -Bildiyiniz kimi, bizim kralı
    -İxtiyar Hamleti Norveç hakimi
    Lovğa Fortinbras qanlı döyüşə
    Təhrik eləyibdir. Həmin döyüşdə
    Bizim cəsur kral öldürüb onu,
    Çatıbdır dünyada şana-şöhrətə.
    Şərəf qanunuyla təsdiq olunan
    Belə müqavilə bağlanıb əvvəl:
    Əgər Fortinbras məğlub olarsa,
    Onun həyatı da, torpaqları da
    Keçəcək əlinə bizim kralın.
    Yox, əgər döyüşdə qalib glərsə,
    Bizim hökmdarın varı-dövləti
    Keçəcəkdir onun sərəncamına.
    O müqaviləyə uyğun olaraq
    Bütün malı-mülkü Fortinbrasın
    Verilib Hamletin ixtiyarına.
    İndi onun oğlu gənc Fortinbras
    Sönməz coşqunluqla alovlanaraq
    Gəzib oymaq-oymaq bütün
    Norveçi Qanuna-qaydaya tabe olmayan,
    Bir qarın yeməkçün başkəsənləri
    Başına toplayıb, qoşun düzəldib.
    İstəyir, atası qoca kralın
    Bir vaxt itirdiyi bütün yerləri
    Zor ilə, güc ilə geri qaytarsın.
    Bu yaxşı məlumdur bizim dövlətə.
    Zənnimcə, ölkədə tələm-tələsik
    Əsgər toplamağın, çaxnaşmaların
    Əsas səbəbi də elə tək budur.
B e r n a r d o.
    Bu ancaq belədir, başqa cür olmaz.
    Al qanlara həris, hərblərə bais
    Krala bənzəyən o qorxunc kölgə
    Belə qəzəb ilə silahlanaraq
    Bizim düşərgəni nahaq dolanmır.
H o r a 1 s i o.
    Ağlımın gözünə o batır qumtək...
    Roma dövlətinin ən şanlı vaxtı,
    Qüdrətli Sezarm qətlindən əvvəl
    Ölülər məzardan çıxıb bayıra,
    Gəzib küçələri ağ kəfənlərdə
    Qorxunc, anlaşılmaz sözlər deyirmiş.
    Quyruqlu ulduzlar göydən od töküb,
    Qanlı yağış yağıb, tutulub günəş.
    Dəniz Allahmı - qadir Neptunu
    Hər zaman hökmündə saxlayan ay da
    Müdhiş qaranlığa qərq olub tamam.
    Elə bil ki, çatıb qiyamət günü.
    Bəlkə, yerlər, göylər birləşib indi
    Bizim yurddaşlara, bizim ellərə
    Xəbərlər gətirən carçılar kimi,
    Elə dəhşətlərtək dəhşət göstərir,
    Sonra da fəlakət baş verəcəkdir.
    Kölgə qayıdır.
    Dinməyin, bir baxın, o yenə gəlir!
    Ölsəm də mən onu saxlayacağam.
    Dayan, sən ey xəyal! Səsin vardısa,
    Əgər danışmağı bacarırsansa,
    Sirrini söylə!
    Sənə istirahət, bizə səadət
    Gətirə biləcək, bəlkə, bir iş var,
    Sirrini söylə!
    Ölkənin dərdini duyubsan, bəlkə,
    Biz onu tez bilsək, dəf eyləyərik,
    Tez mənə söylə!
    Bəlkə, sağlığında sən bir xəzinə
    Zorla əldə edib, zorla qəsb edib
    Gizlədibsən onu torpağın altda.
    Belə deyirlər ki el arasında,
    Siz ruhlar gəzirsiz xəzinə üçün,
    Xoruz banlayır.
    Sirrini aç mənə, dayan, bir söylə!
    Marsel, saxla onu!
M a r s e 1.
    Qılıncla vurum?
H o r a t s i o.
    Hə, vur dayanmasa.
B e r n a r d o.
    Burdadır!
H o r a t s i o.
    Budur!
M a r s e 1.
    O getdi! (Kölgə gedir). Toxunduq şah vüqarına,
    Güc göstərib təhqir eylədik onu.
    O hava kimidir, qılınc kəsməyir,
    Hədərdir, gülüncdür zərbələrimiz.
B e r n a r d o.
    Danışardı, heyf, banladı xoruz.
H o r a t s i o.
    Bu səsdən diksinib çəkildi dərhal,
    Qorxdu günahkartək cavab verməyə.
    Belə bir söz var ki, sübhün carçısı
    Xoruz zil səsiylə gündüz
    Allahı -Günəşi oyadır öz yuxusundan.
    Bu səsi eşitcək suda, atəşdə,
    Torpaqda, havada dolaşan ruhlar
    Tələsik qayıdır qəbirlərinə.
    Biz indicə gördük bu həqiqəti.
M a r s e 1.
    Xoruz banlayanda qeyb oldu kölgə.
    Deyirlər ki, hər il qışdan az əvvəl,
    Milad bayramında gecə sübhədək
    Banlayır durmadan o səhər quşu.
    Onda gəzə bilmir heç yerdə ruhlar,
    Onda gecə keçir asııdə, rahat,
    Yerə ziyan vurmur səyyarələr də,
    Sehr də, cadu da düşür kəsərdən.
    Vaxt belə müqəddəs, belə xoş olur!
H o r a t s i o.
    Mən də eşitmişəm, az inamım var.
    Baxın, səhər geyib qızıl donunu,
    Gəlir şərq tərəfdən şehli zirvəylə.
    Keşikdən gedəyin, budur məsləhət.
    Bu gecə burada gördüyümüzü
    Tez xəbər verəyin prins Hamletə.
    Canım haqqı, bizə lal olan bu ruh
    Onu görən kimi danışacaqdır.
    Dostluğun, vəfanın hökm etdiyitək,
    Deyin, biz bu sirri açaqmı ona?
M a r s e 1.
    Gərək mütləq açaq, indi Hamletin
    Harda olduğunu bilirəm, dostlar.
    Gedirlər.

    Kral sarayında qəbul salonu.
    Təntənəli musiqi.
    Kral, kraliça, müşavirlər, Poloni, Laert, Voltimand, Korneli, Hamlet və başqaları daxil olurlar.
K r a l.
    Əziz qardaşımız Hamletin yası
    Hələ sona çatıb qurtarmasa da,
    Qəlbimiz qalsa da kədər içində,
    Matəmə batsa da bütün krallıq,
    Gərək biz ağılla dözək bu dərdə.
    Ağıl fəlakətlə vuruşub hər vaxt,
    Gərək unutmayaq özümüzü biz.
    Odur ki, əvvəllər bacımız olan,
    İndi hamımızın kraliçamız
    -Bu hərbi dövlətin varisi ilə
    Biz kəbin kəsdirdik.
    Gözlərimizin İndi biri gülür, biri ağlayır.
    Dərdimiz birləşib şadlığımızla.
    İndi tərəzinin iki gözünün
    Birində sevinc var, birində kədər.
    Nikah bağlayanda müşavirlərin
    Bütün sözlərinə biz əməl etdik.
    Siz də yaxşı, müdrik məsləhət üçün
    Bizim təşəkkürü qəbul eyləyin.
    Sonra da aydındır: gənc Fortinbras
    Ya bizi saymayır, ya zənn edir ki,
    Əziz və istəkli qardaşımızın
    Ölümündən sonra dövlətimizdə
    Hərc-mərcilikdir, özbaşınalıqdır.
    Aldanıb uyaraq boş xəyallara
    Elə düşünür ki, güclüdür bizdən.
    Bizi dəng eləyib məktublarıyla,
    Qoca atasının itirdiyini
    -Cəsur, şücaətli qardaşımızın
    Qanunla aldığı bütün yerləri
    Bizdən qaytarmağı tələb eyləyir.
    Budur müxtəsəri onun haqqında.
    İndi həm özümüz, həm də məclisin
    Əsl mahiyyəti, məğzi barədə:
    Qarşıda görməli çox işimiz var;
    Norveç kralına, Fortinbrasın
    Əmisinə məktub hazırlamışıq.
    O qoca xəstədir, düşüb yatağa.
    Qardaşı oğlunun əməllərini,
    Yəqin ki, eşitmir zəifliyindən.
    Məktubda biz ondan rica edirik,
    Alsın qabağım bu dikbaşlığın.
    Yazmışıq bilsin ki, bütün qoşunlar
    Toplanıbdır onun rəiyyətindən,
    Xərci də verilir xəzinəsindən.
    Mehriban Korneli, əziz Voltimand,
    Məktubu sizinlə göndəririk biz.
    O qoca krala salam aparın,
    Artıq səlahiyyət vermirik sizə.
    Nəzakət göstərin danışıq vaxtı,
    Qanun sərhədindən kənar çıxmayın.
    Gedin, zirək olun, qoy cəldliyiniz
    Sədaqətinizi sübut eyləsin.
Korneli, Voltimand.
    Yenə də hər zaman olduğu kimi,
    Sizə sədaqəti sübut edərik.
Kral.
    Bir şübhəmiz yoxdur, sizə yaxşı yol.
     ( Voltimand və Korneli gedirlər).
    Hə, Laert, danışın, təzə nə xəbər?
    Deyirdiniz, bizdən xahişiniz var.
    O nədir ki, Laert? Xeyirlidirsə,
    Siz öz arzunuza çatacaqsınız.
    Dünyada nə varsa, nə mümkündürsə,
    Onu heç vaxt sizdən əsirgəmərəm.
    Danimarka taxtı atanız üçün
    Əllərin ağıza, başın ürəyə
    Xidmət etdiyindən az xidmət etmir.
    Deyin arzunuzu!
L a e r t.
    Böyük hökmdar,
    Lütf edin, qayıdım mən Fransaya.
    Bu şanlı tacqoyma mərasimində
    Sizə göstərməkçün məhəbbətimi
    Mən özüm oradan gəldim vətənə.
    Etiraf edim ki, indi yenidən
    Fikirlər, arzular, vəzifə borcu
    Məni Fransaya çəkir birbaşa.
    Təvəqqe edirəm, icazə verin.
K r a 1.
    Atanız nə deyir, razılaşırmı?
P o l o n i.
    Hökmdar, o, sonsuz yalvarışıyla
    Meni cana yığdı, təngə gətirdi.
    Nəhayət, razılıq verdim mən ona.
    Xahiş eyləyirəm, izin veriniz.
K r a l.
    Uğur olsun, Laert, öz vaxtınızı
    Necə istəyirsiz, elə keçirin.
    Hə, indi əzizim, mehriban Hamlet,
    Ey mənim qohumum, ey mənim oğlum...
H a m 1 e t (kənara).
    Qohumdan çox yaxın, oğuldan uzaq.
K r a 1.
    Yenə qəm buludu alıb üzünü? Hamlet.
    Əksinə, hökmdar, şadlıq günəşi
    Onu daha artıq nura qərq edib.
K r a 1 i ç a.
    Ah, Hamlet, gecətək tökmə qaş-qabaq,
    Krala səmimi bir dost təki bax.
    Gözünü zilləyib sən nə vaxtacan
    Atanı torpaqda axtaracaqsan?
    Bilirsən, əzəldən dünya belədir.
    Canlılar öləcək, bax təbiətə,
    Hamı bir-bir köçür əbədiyyətə.
H a m 1 e t.
    Hə, dünya belədir.
K r a 1 i ç a.
    Bəs nədən sənə
    Bu matəm görünür təkcə, yeganə?!
H a m l e t.
    Görünür! Yox, xanım, düzü belədir.
    "Görünür?!" sözünü bilmirəm qəti.
    Nə qara plaşım, nə yas paltarım,
    Nə acı fəryadım, sonsuz göz yaşım,
    Nə də ki üzümü tutan qəm-kədər,
    Dünyada əzabı, dərdi əks edən
    Heç bir şey, heç bir şey mənim qüssəmi
    Heç vaxt həqiqətən göstərə bilməz,
    "Görünmək", bu özü bir tamaşadır,
    Bunu hər bir adam oynaya bilər.
    Mənim qəlbimdədir dərdim, möhnətim,
    Göstərmək deyildir onu adətim. Kral.
    Atana bu qədər yas saxlamağın
    Tərifəlayiqdir, gözəldir, Hamlet,
    Fəqət bilməlisən, sənin atan da,
    Onun atası da atalarmı
    Taleyin hökmüylə itirib bir vaxt.
    Oğulluq borcudur, atamız üçün
    Biz gərək bir müddət matəm saxlayaq.
    Ancaq ömür boyu qəmə qərq olub
    Yas içində qalmaq günahdır, inan.
    Kişiyə yaraşmaz belə bir kədər.
    Bu kədər iradə zəifliyini,
    Ağıl azlığını, qəlb korluğunu,
    Avamlığı aydın göstərir, oğlum.
    Ən adi, təbii bir hadisətək
    Olacaq bir işə zidd çıxıb nədən
    Deyinək, biz onun dərdini çəkək?
    Yox, yox, bu günahdır göylər önündə,
    Təbiət önündə, mərhum önündə,
    Dünya yaranandan bu günə kimi
    Ölən ataların cənazəsini
    "Belə olmalıdır" sözləri ilə
    Qəbrə yola salan insan ağlının
    Qarşısında böyük bir qəbahətdir.
    Bu sonsuz kədəri dəfn et torpağa,
    Bu gündən özünə ata say bizi.
    Qoy aləm bilsin ki, bu tacın-taxdın
    Ən yaxın adamı sənsən dünyada.
    Oğluna ən böyük sevgi bəsləyən
    Atadan mən səni az sevməyirəm.
    Təhsilini davam eyləmək üçün
    Vittenberqe getmək niyyətindəsən.
    Bu heç cür yatmayır ürəyimizə.
    Ey əziz oğlumuz, vəliəhdimiz!
    Xahiş eyləyirik, dəyiş fıkrini,
    Gözümüz önündən getmə uzağa,
    Sənin hər qayğını çəkək özümüz.
K r a 1 i ç a.
    Qoyma yerə düşsün ananın sözü,
    Getmə, bizimlə qal, burda qal, Hamlet.
H a m 1 e t.
    Sizə tabe olmaq borcumdur, xanım.
K r a l.
    Bu necə də həlim, gözəl cavabdır.
    Ev sənindir, oğlum. Xanım, gəl gedək.
    Hamletin bu zərif, qəşəng sözləri
    Mənim ürəyimə sevinc gətirdi.
    Bunun şərəfinə badə içəndə „
    Hər qədəhdən sonra top nərələri
    Gərək buludları lərzəyə salsın.
    Yerdə çaxan şimşək göylərdə bu gün
    Əks-səda versin. Gəlin gedəyin.
     (Hamletdən başqa hamı gedir).
H a m 1 e t.
    Ah, insan bədəni, necə möhkəmsən!
    Əriyib dönmürsən göz yaşlarına.
    Ey qadir yaradan, intiharı kaş
    Yasaq etməyəydin biz insanlara.
    İlahi, ilahi! Mənə bu dünya
    Necə də mənasız, miskin görünür.
    Hər yanda rəzalət, hər yanda dəhşət!
    Baxımsız bağçanı kol-kos basantək,
    Əclaflıq, alçaqlıq tutub dünyanı.
    Bu iş nə tez oldu, nə cür baş verdi!
    İki aydır ölüb, iki ay olmaz.
    Elə gözəl kral, nəcib bir insan...
    O, günəş Allahı Apollon idi,
    Bu, içki tanrısı yaramaz Satir.
    O mənim anamı elə sevirdi,
    Qoymurdu üzünə meh də toxunsun.
    Ey yerlər, ey göylər, yada salımmı?
    Atamın boynuna sarmaşıb anam,
    Ona məftunluqla baxar, baxardı,
    İndisə aradan bircə ay keçmiş...
    Bunu düşünməsəm daha yaxşıdır.
    Qadınlar, qadınlar, sizin adınız
    Etibarsızlıqdır aləmdə yalnız.
    Bircə ay! Matəmli Niobeyatək
    Göz yaşı içində mərhum atamın
    Tabutu dalınca getdiyi zaman
    Geydiyi başmaqlar köhnəlməmişdən
    O qadın, o anam, aman ilahi...
    Ağılsız, duyğusuz vəhşilər belə
    Ondan daha artıq yas saxlayardı.
    O mənim əmimə ərə gedibdir.
    Gör kimə? Atamın öz qardaşına.
    Mənim Herkulesə bənzədiyimtək
    Onun da atama bənzəri vardı.
    Ancaq tək bircə ay! Saxta göz yaşı
    Hələ qurumamış yanaqlarında
    O ərə gedibdir. Qorxunc sürətlə,
    Belə bir tezliklə izdivac etmək!
    Yox, yox, xeyir deyil bu işin sonu.
    Partla, ey ürəyim, partla, parçalan;
    Dilim susmalıdır, mən susum gərək!
    Horatsio, Marsel ve Bernardo daxil olurlar.
H o r a t s i o.
    Möhtərəm prinsə salam, ehtiram!
H a m l e t.
    Sizi sağ-salamat görməyə şadam.
    Horatsio! Bu nədir, səhv görür gözüm?!
H o r a t s i o.
    Özüdür, ömürlük sizin qulunuz.
H a m l e t.
    Horatsio, sən dostum olasan deyə
    Mən özüm olardım ömürlük qulun.
    Mənim əziz dostum! Vittenberqdən
    Səni nə gətirib axı buraya?
    O da Marseldirmi?
M a r s e 1.
    Mehriban prins...
H a m l e t.
    Mən sizi görməyə ürəkdən şadam...
     (Bernardoya).
    Axşamınız xeyir.
     (Horatsio).
    Doğrudan, söylə,
    Səni nə gətirdib Vittenberqdən?
H o r a t s i o.
    Tənbəllik gətirdib, əzizim milord.
H a m l e t.
    Düşmən belə deməz sənin haqqında.
    Sən özün-özünə böhtan ataraq
    Gəl məni boş yerə təngə gətirmə.
    Yaxşı bilirəm ki, tənbəl deyilsən.
    Düz de, Elsinorda nə işin vardır?
    Yoxsa içmək üçün gəldin buraya,
    Sənə sərxoşluğu öyrədərik biz.
H o r a t s i o.
    Milord, atanızın dəfninə gəldim.
H a m l e t.
    Məni ələ salma, tələbə dostum,
    De ki, ananızın toyuna gəldim.
H o r a t s i o.
    Doğrudan da, milord, bu iş tez oldu.
H a m l e t.
    Qənaət, qənaət gərək, Horatsio!
    Qabaqlarda qalmış ehsan yeməyi
    Birbaşa verildi toy sürfəsinə.
    Qəddar düşmənimi cənnətdə görmək
    Bu günü görməkdən yaxşı olardı.
    Atamı görürəm, sanki atamı.
H o r a t s i o.
    Harda, əziz milord?
H a m 1 e t.
    Öz xəyalımda.
H o r a t s i o.
    Ömrümdə bir dəfə görmüşəm onu,
    Gözəl, əzəmətli bir kral idi.
H a m l e t.
    İnsanlar içində bir insan idi.
    Elə bir insanı görmərəm daha
H o r a t s i o.
    Milord, dünən gecə mən gördüm onu.
H a m l e t.
    Gördün? Kimi?
H o r a t s i o.
    Milord, şanlı kralı, Sizin atanızı.
H a m 1 e t.
    Mənim atamı!
H o r a t s i o.
    Təəccüb etməyin, dinləyin bir az,
    Danışım mən sizə bu möcüzəni.
    Qoy bu cənablar da şahid olsunlar.
H a m 1 e t.
    Danış, tez ol, tez ol, Allah eşqinə!
H o r a t s i o.
    Ötən iki gecə bu iki cənab,
    Marsellə Bernardo növbə çəkərkən
    Heç vaxt görünməmiş belə iş olub:
    Sizin atanıza bənzəyən bir şəxs
    Başdan ağayadək silah içində
    Onların gözünə görünüb birdən.
    Təmkinlə, vüqarla, əzəmət ilə
    Üç dəfə onların önündən keçib,
    Yazıqların nitqi batıb dəhşətdən,
    İldırım vurmuştək donub qalıblar.
    Sonra qorxunc sirri açıblar mənə.
    Onlarla birlikdə üçüncü gecə
    Mən də keşik çəkdim, nə demişdilər
    Bir-bir tamamilə təsdiq olundu.
    O kölgə həmin vaxt həmin yerdəcə
    Gəlib qarşımızdan keçdi bir daha.
    Elə oxşayırdı atanıza ki,
    İnsan əlləri də biri-birinə
    Bu cürə bənzəməz.
H a m 1 e t.
    Bu harda olub?
M a r s e 1.
    Keşik çəkdiyimiz meydanda, milord.
H a m 1 e t.
    Danışa bilmədiz bəs siz onunla?
H o r a t s i o.
    Danışdım, ancaq o cavab vermədi.
    Başını qaldırdı, elə zənn etdim
    Danışmaq istəyir, fəqət bu ara
    Bir xoruz banladı. Xoruz səsini
    Kölgə eşidəntək tez uzaqlaşdı,
    Bir anda qeyb oldu.
H a m 1 e t.
    Çox qəribədir.
H o r a t s i o.
    Canıma and olsun, bu həqiqətdir.
    Borc bildik bu sirri açmağı sizə.
H a m 1 e t.
    Təşəkkür, təşəkkür edirəm, dostlar.
    Lakin sözləriniz çaşdırır məni.
    Bu axşam növbəyə kim gedəcəkdir?
Marsel və Bernardo.
    Biz, milord.
H a m 1 e t.
    Dediniz, o silahlıydı?
Marsel və Bernardo.
    Silahlıydı, milord.
H a m 1 e t.
    Başdan ayağa?
Marsel və Bernardo.
    Təpədən dırnağa.
H a m 1 e t.
    Onun özünü,
    Demək, görmədiniz?
H o r a t s i o.
    Xeyr, gördük, milord.
    Kölgə qaldırmışdı öz niqabını.
H a m 1 e t.
    Hirslə tökmüşdümü qaş-qabağını?
H o r a t s i o.
    Hirslidən daha çox kədərli idi.
H a m 1 e t.
    Çöhrəsi solğundu, yoxsa qırmızı?
H o r a t s i o.
    Yaman saralmışdı.
H a m 1 e t.
    Gözünü sizə
    Zilləyib baxırdı?
H o r a t s i o.
    Kirpik çalmırdı.
H a m 1 e t.
    Kaş orda sizinlə mən də olaydım.
H o r a t s i o.
    Siz sonsuz heyrətdən şaşırardınız.
H a m 1 e t.
    Elədir, elədir. O çox dayandı?
H o r a t s i o.
    Rahat yüzə qədər saymaq olardı.
Marsel və Bernardo.
    Daha çox, daha çox.
H o r a t s i o.
    Mən görən zaman
    Şübhəsiz, o bundan artıq qalmadı.
H a m 1 e t.
    Saqqalı ağdımı?
H o r a t s i o.
    Sağlığında mən
    Gördüyümtək azca qırov düşmüşdü.
H a m 1 e t.
    Keşik çəkəcəyəm sizinlə mən də,
    Bəlkə, yenə gəldi.
H o r a t s i o.
    Hökmən gələcək.
H a m 1 e t.
    O kölgə bir daha əziz atamın
    Əziz surətində gözə görünsə,
    Cəhənnəm də yumsa ağzımı hətta,
    Onunla mən mütləq danışacağam.
    Mənim hamınızdan bir xahişim var:
    Bu sirri siz gizli saxlamısızsa,
    Yenə, yenə onu gizli saxlayın.
    Bu gecə orada nə iş baş versə,
    Göz qoyun, heç kimə deməyin ancaq.
    Sevginizə qarşı borclu qalmaram.
    Di gedin, hələlik. Saat on birlə
    On iki arası həmin meydana,
    Sizin yanınıza gələcəyəm mən.
H a m ı s ı.
    Borcumuzdur sizə xidmət eyləmək.
H a m 1 e t.
    Yox, yox, sevginizdir arxam, dayağım.
    Qəlbimiz eynidir, dostlar, sağ olun.
     (Horatsio, Marsel və Bernardo gedirlər).
    Atamın kölgəsi, həm də silahlı!
    Bunlar fəlakətdən bir nişanədir.
    Bəlkə də, hiylədir. Kaş ki, bu gecə
    Bircə tez olaydı. Sakit qal, könlüm!
    Cinayət girsə də yerin dibinə,
    Üzə çıxacaqdır vaxtında yenə.
    Gedir.

    Poloninin evində bir otaq.
    Laert ve Ofeliya gəlirlər.
L a e r t.
    Artıq gəmidədir bağlamalarım.
    Salamat qal, bacım, tənbəllik etmə,
    Bir imkan, bir fürsət tapan kimi sən
    Mənə məktub göndər.
O f e 1 i y a.
    Şübhən var buna?
L a e r t.
    Hamlet barədəsə... onun eşqini
    Qanın coşması bil, boş əyləncə say.
    Gənclərə dəb düşüb indi vurulmaq.
    İlk bahar gələndə, bənövşə kimi,
    Tez açıb, tez solar onun sevgisi,
    Ətri, gözəlliyi bir anlıq olar.
    Çox çəkməz.
O f e 1 i y a.
    Çox çəkməz?
L a e r t.
    İnan, çox çəkməz.
    Yalnız əzələylə böyümür bədən,
    -Bu məbəd böyüyüb yekələndikcə
    Ağlın da, qəlbin də artır xidməti.
    Bəlkə də, o sevir səni ürəkdən,
    Niyyəti təmizdir, məhəbbəti saf,
    Fəqət sən hər zaman ehtiyatlı ol.
    Unutma, yüksəkdir onun mövqeyi,
    Lakin hakim deyil özü özünə.
    Hissinin, qəlbinin əsiridir o,
    Öz arzusu ilə, öz zövqü ilə
    Adi adamlartək hərəkət etmir.
    Bütün bu dövlətin müqəddaratı
    Asılıdır onun hər bir işindən.
    Onun sevgisi də, məhəbbəti də
    Dövlətin xeyrini güdməlidir, bil.
    Başında öz fikri olmur prinsin,
    Başqa bədənlərə o, başdır ancaq.
    Hərgah gəlib desə: sevirəm səni,
    İnanma, ağılla götür-qoy elə:
    Dura biləcəkmi sözünün üstdə,
    Məşhur əyanları Danimarkanın
    Razı olacaqmı bir gör onunla.
    Düşün, hansı bəla gözləyir səni?!
    Əgər onun sevgi nəğmələrinə
    İnanıb ləkəsiz qəlbini versən,
    O boş, zəhlətökən uydurmalara
    Açsan saf eşqini xəzinə kimi,
    Bil ki, şərəfini itirəcəksən.
    Ondan, Ofeliya, qorx, əziz bacım.
    Hissini qəlbində boğmağı bacar,
    Bu qorxunc sevgidən uzaq ol, uzaq.
    Aya göstərirsə gözəlliyini,
    Qız üçün bu özü ədəbsizlikdir.
    Saflığa həmişə ləkə tez düşür.
    Hələ qönçədəykən yaz çiçəkləri,
    Onları qurd yeyir hey için-için.
    Gəncliyin sübh şehi şəfəq saçanda
    Xəstəliyə düşmək dəhşətdir, dəhşət.
    Heç vaxt ehtiyatı buraxma əldən,
    Ehtiyat insana gözəl sipərdir.
    Bir səbəb olmadan qan dalğalanır,
    Gənclik ehtirası od tutub yanır.
O f e l i y a.
    Bu gözəl öyüdün gözəl mənası
    Gözətçi olacaq könlümə hər vaxt.
    Ancaq, əziz qardaş, göyə ucalan
    Sıldırımlı yolu mənə göstərib,
    Özü gül-çiçəkli cığırla gedən,
    Verdiyi öyüddən utanmaz, məlun,
    Günahlar törədən bir keşiş olma.
L a e r t.
    Qardaşına inan. Mən çox dayandım.
    Aha, atamız da gəlir, odur, bax.
     (Poloni daxil olur).
    İki dəfə almaq xeyir-duam
    Özü də ikiqat bir səadətdir.
    Təzədən ayrılmaq qismətmiş bizə.
P o l o n i.
    Hələ də burdasan? Laert, bu nədir!
    Yola düş, yola düş, tez ol, ayıbdır!
    Yelkənin çiyninə qonubdur külək,
    Sənin gəlməyinə mətəldir hamı.
    Apar özün ilə xeyir-duamı,
    Oğlum, bu sözlərim qalsın yadında:
    Sirrini heç kimə açıb söyləmə,
    Heç vaxt düşünmədən görmə bir işi.
    Sadə, mehriban ol, ancaq heç vədə
    İnanıb hamıyla yaxınlıq etmə.
    Sınanmış, vəfalı dostlarmı sən
    Polad tellər ilə qəlbinə bağla
    Hər nadan tanışla, dönük yoldaşla
    Görüşüb əlini qabar eyləmə.
    Dalaşmaqdan çəkin, dalaşsan əgər
    Möhkəm dur, rəqibin səndən çəkinsin.
    Çox eşit, çox dinlə, fəqət az danış.
    Hamının birbəbir öyrən fikrini,
    Lakin öz fikrini gizlə hamıdan.
    Pul kisənə görə sən geyin-kecin,
    Fəqət təmtərağa, dəblərə uyma.
    Çox vaxt paltarıyla tanınır insan.
    Fransada isə nəcib kübarlar
    Bu işdə olduqca tələbkardılar.
    Nə borc al, nə borc ver; çünki borc versək,
    Həm pulu, həm dostu itirərik biz.
    Borc alsaq, heç olar qənaətimiz.
    Özünə sadiq ol hər şeydən əvvəl,
    -Gecənin dalınca gələn gündüztək
    O zaman hamıya sadiq olarsan.
    Yaxşı yol, unutma nəsiyyətimi.
L a e r t.
    Sizdən aynhram istəməsəm də.
P o l o n i.
    Vaxt tələb eləyir, dayanma, oğlum,
    Xidmətçilər səni gözləyir çoxdan.
L a e r t.
    Sağ ol, Ofeliya, qulaqlarında
    Sözümü sırğa et.
O f e 1 i y a.
    Qəlbimdə ləltək
    Gizləyib, qəlbimi qıfıllamışam.
    Onun açarını özünlə apar.
L a e r t.
    Sağ-salamat qalın.
    Gedir.
P o l o n i.
    Hə, Ofeliya,
    Danış, nə deyirdi qardaşın sənə?
O f e 1 i y a.
    Prins Hamlet haqda bir para şeylər...
P o l o n i.
    Mərhaba, ağıllı hərəkət edib!
    Deyirlər ki, güya, axır zamanlar
    Hamlet tez-tez gəlir sənin yanına,
    Sən də ona qarşı çox mehribansan.
    Əgər doğrudursa eşitdiklərim,
    Xəbərdarlıq üçün deməliyəm ki,
    Sen mənim qızıma, öz namusuna
    Yaraşan hərəkət etmirsən, bala.
    Aranızda nə var? Düzünü söylə.
O f e l i y a.
    Ata, o son vaxtlar çox incəliklə
    Mənə öz eşqini izhar eyləyir.
P o l o n i.
    Eşqini! Nə! Tfu! Təcrübəsiz qız!
    Sen bu qorxunc işi bilirsən hardan?!
    Onun o dediyin incəliyinə,
    Söylə, söylə görüm inanırsanmı?
O f e 1 i y a.
    Ata, heç bilmirəm nə söyləyim mən?
P o l o n i.
    Səni öyrədərəm, uşaqsan hələ,
    Hər parlaq dəmiri qızıl sanırsan.
    Mənasız sözlərə fikir vermə gəl,
    Özünün qədrini-qiymətini bil.
    Yoxsa el içində gülünc olarsan.
O f e l i y a.
    Ata, mənə o öz məhəbbətini
    Hörmətlə, ədəblə bəyan eylədi.
P o 1 o n i.
    Bəli də, son dəblə; di qurtar, qurtar.
O f e l i y a.
    Dünyadakı bütün müqəddəslərə
    And içdi ki, sözü düzdür, doğrudur.
P o 1 o n i.
    Cüllüt tutmaq üçün bir tələdir bu.
    Bilirəm, gənclikdə qan alovlanır,
    Bolluca and içir dil yana-yana.
    Bu göz qamaşdıran parıltıların
    İşığı çox olur, istiliyi az,
    Bir azdan da sönüb qaralır tamam.
    Sən bu şəfəqləri od sayma, qızım.
    Bu gündən bir qədər ağıryana ol,
    Çalış, həsrətini çəksinlər sənin.
    Çağırılan kimi görüşə qaçma.
    Hamletə qalanda təkcə inan ki,
    Prinsdir, cavandır, hərəkətində
    O səndən sərbəstdir, səndən azaddır.
    Sözün müxtəsəri, Ofeliya, sən
    Onun andlarına inanma heç vaxt.
    Andlar fırıldaqçı dəllal kimidir,
    Zahiri yalandır, batini saxta.
    Yaxşı aldatmaqçün başqalarını
    Mehriban, müqəddəs övliyaların
    Paltarını geymiş oğraşa bənzər.
    Dediyim bu qədər. Elə bu gündən
    Prins Hamlet ilə söhbəti qurtar.
    Qoy sənin adına ləkə gəlməsin.
    Tapşırığım budur: öz yolunla get.
O f e 1 i y a.
    Sizə tabe olmaq borcumdur, ata.
    Gedirlər.